ఈ పుటను అచ్చుదిద్దలేదు
రం 1]
69
భారత రమణి
మాన-- మీకెద్ది సమ్మతమో నాకదే సమ్మతము. నేను పోయి సుశీలతో చెప్పదను. (పోవును)
దేవే-- ప్రే యసీ! నీ మనసులోని మాట ఇన్నాళ్ళు దాచగల్గితివా? "నీకేది సమ్మతమో నాకదే సమత" మని నోటినిండ మాటాడి పతిభక్తి బయలుపరిచితివి. యజ్నేశ్వరునితో వివాహప్రసంగము సల్పునపుడు కన్నుల నీరుపెట్టితివే కాని పెదవి కదల్పలేదు. వినయన కిచ్చి వివాహ మొనర్తునన్న ఆనందమును పెట్టలేక పోతివా? కాయము స్థూలము కాకున్న నృత్యము చేసియుందువు కాబోలు.(పోవును)
(మానసా వినోదులు వత్తురు)
మాన--సుశీల ఏదీ?
వినో--కాళ్ళు కడుగుకొను చున్నది.
మాన--మీకొక సుభవార్త తెచ్చితిని.
వినో-- ఏదది?
మాన--సుశీలను వినయున కిచ్చుటకు మీ తండ్రి గారు నిశ్చయించిరి.
వినో--నిజముగా?
మాన-- ఆహా ! నెను సుశీలతో చెప్పివచ్చెదను.(పోవును)
వినో--ఆహా! సుశీల కిది ఎంత సుఖదాయకమైన వార్త!.... నాకో?..... వద్దు. దాని సుఖమే నా సుఖము.
