ఈ పుటను అచ్చుదిద్దలేదు
26
అం 1]
భారత రమణి
ఉపే--యజ్నేశ్వరా, ఆ మాట నీవు మనసార అన్న దేనా?
యజ్నే-- ఆహా! అట్టిదే.
ఉపే-- కాని, అది వివాహము కాజాలదుసుమా, వ్యభీచార మగును.
యజ్నే-- ఉపేంద్రా ! నాయెదుట మునిముచ్చుతనము మానుము. మనలో పరస్పర మెరుగనివా రెవరు ? ఒక్క సారి నీగుట్టు....
ఉపే--నీకు పుణ్య ముందును. ఊరకుండుము. మాట వరుస కంటిని.
యజ్నే--నాకన్ను కప్పజూచెదవా? మన మిద్దరమొకమందలోని వారమే, మన మిద్దరము చెనటులమే, పైపెచ్చు నీవు మునిముచ్చువు. నాకు పెద్దన్నవు.
ఉపే-- చాలించు. నన్నేమి సేయమందువు?
యజ్నే--ఇందు నాకు సాయము చేసెదవా?
ఉపే--అట్లే చేసెదను.
యజ్నే-- నిన్ను నమ్ముకొందునా?
ఉపే-- పూర్ణముగా!
యజ్నే-- సరే, నేను పోయి వచ్చెదను (పోవును)
-----
