ఈ పుటను అచ్చుదిద్దలేదు
రం.2]
19
భారత రమణి
కేదా--(తెరలో) మిక్కుట మయ్యె! నిబ్బరము ! మతి పోవుచున్నది!
నవీ--ప్రభూ! ఆపాషండు నిక పిలువకుడు.
భక్తు-- పాలసుడు- పలువ- పాపి!
ఉపే-- ఆహా! పాడయ్యెనే ! వీని గతి ఏమి కావలయు?
వినో--ఆహా! హా ! ప్రభువువారు దయా సముద్రులు!
శంక-- పాపుల నుద్దరించుటకే పరమపురుషు లవత రింతురు. పనికిమాలినవరిని పరమపదమునకు పంపుదురు.
ఉపే--భక్తులారా! సృష్టిలో పనికిరాని పదార్దమే లేదు- చూడుడు.
[అందరు పాట పాడుదురు]
అండపిండబ్రహ్మాండము నంతట-
నిండియుండుగద. నీరజనాభుడు.
సకలచరాచర.సర్గము గాంచియు
సర్వేశ్వరుని-చాతురి తెలియదు ॥అండ॥
గడ్డిపొచయును-ఘనమగు వస్తువు
కనుడది గోవుల-కనువగు మేత
తిని యొసగవె అవి తీయని పాలను
మనలను పోషిం-పను నాహారము ॥అండ॥
పండున నిండుగ-నుండును రసము
పీల్చిన తేలును-పీచును టెంకయు
