{{left|రం 2]}
163
భారత రమణి
కేదా-- ఈశ్వరు డున్నాడా, లేడా, అని గొప్ప సమస్య!
సదా-- లేకేమి? ఉన్నాడని నీవే సిద్దాంతీకరించితివి.
కేదా-- నాకు సందియము లెదు, కాని చిత్తము చలించునపు డెల్ల "నీవు లేవని" తలచుచుంటిని, దైవమా! తప్పు సైరింపుము. "నీవు వున్నావు", అందుకు ప్రత్యక్ష ప్రమాణంఈడీఘొ! (ఉపేంద్రుని చూపును)
సదా-- కేదారా! గొడ్దు గోతి బడిన బెడ్డనేయు తగునా? పీడితుని దు:ఖమును జూసి సంతరించుట సత్పుషులకు పాడిగాదు.
కేదా-- ఔను కాని, నాడు పాపియైనచో--
సదా--పాపియైనను, పతితుడైనను, బ్రహ్మరాక్షసి యైనను కష్ట మనుభవించుట కనజాలను.
కేదా-- అట్టియెడ నాకెట్టి చింతయు నుండదు. పరమానంద ముదయించును, తదుద్ర్తేకమున గెంతవలెనని కోరిక పుట్టును.
సదా-- కేదారా! అది నీకు తగాదు.
కేదా--దుష్టులు దండింపబడ వలదా?
ఉపే-- సత్యము, కేదారా, నీవన్నది నిజము. ఈ ప్రవచనమున ఋషు లున్నారని చెప్పుటకి నీవే తార్కాణము ఏలయన నీ గూర్చి చింత నీ కెన్నడును లేదు, ఇతరులకై
