ఈ పుటను అచ్చుదిద్దలేదు
రం 3]
145
భారత రమణీ
వినన కెట్టి ఆపదయు మూడదు. దూరమున నుండి నేనంతయు చూచుచుంటిని.
సుశీ--నే నింటికి పోను
సదా--ఇటనుండి నీవేమి సేయగలవు?
సుశీ--నాకును తెలియును.
సదా-- వినయుడు నా కుమారుడు, వాని రక్షించు భారము నాది. దైవము తోడు-ఇక నీ వింటికిపొమ్ము, ఇచ్చట నుండవలదు.
కేదా--వింటివా! సుశీలా! సదానందుడు ప్రమాణము చేసి చెప్పుచున్నాడు, వినయు డాతనికి కొడుకు అతని కెట్టి ఆపాయమును చేకూరదు. నేను ప్రమాణము చేసి చెప్పుచున్నాను, నీవు నాకుతురవు. లేకున్న నీపైనా కనురాగమేల జనించె! నీకెట్టి భీతియు వలదు. నాయింటికి రమ్ము. (పోవును)
సదా--నాయనా! దెబ్బ మోపుగా తగిలెనా?
విన-- లేదు, లేదు. ఎవరో వచ్చుచున్నారు (పోలీసువారువత్తురు)
పోలీ--శవమేదీ?
సదా-- అక్కడ నున్నది.
పోలీ-- హత్యచేసినవా రెవరు?
విన--నేను.
పోలీ--పట్టుడు.(జవానులు చుట్టవేయుదురు.)
