పై వాటిలో కొన్నింటికి కొంత సమాధాన మవసరమైనది. సంఖ్య (4) తెలంగాణములో బోయీలు అను జాతివారు నేటికిని కలరు. వారిప్పటికి పల్లకీలు మోయుదురు. రాయలసీమలో రాయచూరు గుల్బర్గా జిల్లాలో (బేండర్) బోయజాతి కలదు. అది విజయనగర సైన్యాలలో ముఖ్యమైనదిగా నుండెను. క్రీ.శ. 1600 ప్రాంతములందు కాక మానమూర్తి తన రాజవాహన విజయమందు యుద్ధసైనికులలో బేండర్ బోయలను వర్ణించినాడు.
కర్ణాట కిరాటకీచకులు అను శబ్దములను వాడినందున ఈ అపోహకు తావు కలిగినందున ఈ తడవ కర్ణాటకిరాతులు అని వివరించినాను. భోయి, బోయ అను భిన్నజాతులను నేను వివరించినాను: అంతే.
సంఖ్య (6)-బ్రాహ్మణులలో అన్ని విద్యలు కేంద్రీకరించి యుండెను. అనుటలో విద్యలనగా వేదవేదాంగములను నర్థములలో వాడితిని. మెలకువ తక్కువగుటచే అతివ్యాప్తదోషము చుట్టుకొని ప్రేమస్వరూపులగు మిత్రుల సుకుమారపు మందలింపునకు గురి అయినాను.
సంఖ్య (9) జక్కులు-యక్షులు తెలుగు దేశమువారు కారేమో అని నాకును స్పురించియుండెను. క్రీస్తుశకారంభములో అంతకు పూర్వమందు మంగోలియా ప్రాంతమందు యఛీ (Yuchi) అను జాతి ప్రబలమై యుండెను. వారే యక్షులేమో అని తలచినాను. టిబెటులో "జాక్" అనునది జడలబర్రెకు పేరు. కాన అది కాదనుకొందును. యక్షులు ఆక్సన్ లేక జక్సార్టీసు నదీ ప్రాంతీయులైనను అయి యుందురు.
సంఖ్య (10) కృష్ణరాయలు రెడ్లను హేళనము చేసెననుట తప్పు పట్టుటకు కాదు. అయినను ఆ మాటను గ్రంథమునుండి తొలగించినాను.
సంఖ్య (13) శంఖ శబ్దార్థము ఉత్తమసూచన.
సంఖ్య (16) నాట్యమనుట నా స్థాలిత్యమే. సవరించుకొన్నాను.
సంఖ్య (17) రఘునాథమేళ అనునది రాగమని పిలుతురు. వ్రాసినదే వ్రాసితిని. ఇప్పుడు శ్రీ శర్మగారినే ప్రమాణముగా తీసుకొన్నాను.
సంఖ్య (20) పొప్పడికాయ మనదేశానిది కాదు. దక్షిణ అమెరికానుండి క్రీ.శ. 17 శతాబ్దాంతమందు మనదేశానికి వచ్చెను. కాన కదిరీపతి
