నందితిమ్మన్న.
మ. జలజాతాసనవాసవాదిసురపూజాభాజనంబై తన
ర్చులతాంతాయుధుకన్నతండ్రిశిర మచ్చోవామపాదంబునన్.
దొలగంద్రోచె లతాంగి యట్లయగు నాథుల్నేరముల్సేయ బే
రలుకంజెందినయట్టికాంత లుచితవ్యాపారము ల్నేర్తురే.
పారిజాతాపహరణము. [17. సం. 26. తె.]
పింగళ సూరన్న.
మ. తమిబూదీగెల తూగుటుయ్యెలల బంతాలాడుచుందూగు నా
కొమరుం బ్రాయపుగబ్బిగుబ్బెతల యంఘ్రుల్చక్కగాజాగి మిం
టిమొగంబై చనుదెంచు ఠీవిగనుగొంటే దివ్యమౌనీంద్ర నా
కమృగీనేత్రలమీద గయ్యమునకుం గాల్దాచులాగొప్పెడున్.
కళాపూర్ణోదయము, ఆ. 1. [7. సం. 34. తె]
రామరాజభూషణుడు.
శా. రాజీవాక్షులనేచుపాతకివి, చంద్రా, రాజవానివు? నీ
రాజత్వంబున జక్రముల్మనియెనో రంజిల్లి సత్సంతతుల్
తేజంబందెనొ? డిందెనో యహిభయోద్రేకంబు, తా జెల్ల రే!
రాజైపుట్టుట రశ్మిమాత్రఫలమే? రాజౌటదోషార్థమే?
వసుచరిత్ర, ఆ. 4. [21. సం. 22. తె.]
చేమకూర వేంకటకవి.
చ. శివుడిటురమ్మటంచు దయచేసినచో దలకెక్కి తుగ్రవై
భవమున జూచుచో సడుగు బట్టితి వేమనవచ్చు నీగుణం
బవునవు నందిన న్సిగయు నందకయున్నను గాళ్లుబట్టికొం
దువు హరిణాంక వేళకొలదుల్గద నీ నడకల్తలంపగన్.
విజయవిలాసము, ఆ. 3. [8. సం. 36. తె.]
ముద్దుపళని.
గీ. తనదుమట్టెంత తానెంత తానె యింత, చేయజూచిన నేనెంత చేయరాదు
వేలువాచిన ఱోలంత విరివియైన, ఱోలువాచిన నదియెంత మేలుగనునొ.
రాధికాసాంత్వనము. [దీనియందు సంస్కృతపదములు లేవు.]
కంకంటి పాపరాజు.
మ. పలుతావుల్వెదచల్లు తెమ్మెరలు పైపై డాయ రేరాజు వె
న్నెలగాయన్ మధుపాళిమ్రోయ గలకంఠీపాళికూయన్ మరు
