పుట:AndhraRachaitaluVol1.djvu/291

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట ఆమోదించబడ్డది

దెసగెను హాసధ్వను; లా

సుసమయ మావేడుకలకు జోటయి యుండన్.

చ. హరుడిపుడేమి యుత్తరము నారసి యిచ్చునొ వీనులార ని

త్తరుణమునందు వింద: మని తత్తఱమందుచు సభ్యులెల్ల నుం

డిరి: ధ్వని యద్ది తగ్గె నట నీలగళుండు విమర్శపద్ధతిన్

వరమతి నెన్ని భీతుడగువానివిధంబున నాసతాన్యుడై.

గ్రంథవిస్తారరచనలో నచటనచట గొన్ని వ్యర్థపదములు దొరలినను, శర్మగారి ధారావాహికమైన శయ్యలో నవి పరిగణింప దగినవికావు. కవిత్వమే తపస్సుగా భావించి, యోపికతో మనస్సు నిలబెట్టి యెన్నో మహాకృతులు రచించి యిచ్చుచున్న శేషాద్రిశర్మగారి సేవ రాయలసీమలో తెలుగుసీమలో విలువయిడ రాని యొక మేలి రవ్వ.

                          __________