| తే. | అది నిమిత్తంబు సకలధాన్యములు లేక, పెద్దకాలంబు కఱవయ్యె పృథివియందుఁ | 158 |
| క. | అన్నంబు ధాన్యమూలం, బన్నంబు సమస్తజనుల కాధారం బా | 159 |
| శా. | అన్నోపాయము మాకుఁ జేయుమని త న్నర్థింప నుగ్రక్షుధా | 160 |
| తే. | సస్యనాశంబు గావించి జనుల కెల్లఁ, గర్వు చేసినయామహీకాంతఁ బట్టి | 161 |
| క. | ఆరాజన్యునిచలమును, వీరత్వముఁ జూచి వెఱచి విశ్వంభర దా | 162 |
| మత్తకోకిల. | ఎక్కుపెట్టినవింట సాయక మేర్చుచున్ వసుధావరుం | 163 |
| ఉ. | నావుడు భూమి పల్కు నరనాథునితో భయకంపితాంగియై | 164 |
| వ. | అనినం బృథుండు పృథివి కిట్లనియె. | 165 |
| క. | విను నిన్ను దుష్టచారిణిఁ, దునిమిన మానవులు గరిమతో నుండుదు రీ | 166 |
| తే. | నీవు లేకున్న నేమి నే దైవయోగ, బలముపెంపున భరియింతుఁ బ్రజలనెల్ల | |
- ↑ పెద్దకాలంబు = చిరకాలము, కందమూలఫలాశులు = దుంపలు పండ్లు తినువారు, కానలందున్ = అడవులయందు, కుందుచున్ = దుఃఖించుచు, కువలయేశ = పుడమిఱేఁడా.
- ↑ ఉగ్రక్షుధాపన్నానేకజనావనుండు = భయంకరమైన (ఓర్వరాని) ఆఁకలిచేత ఆపద నొందినవారైన పెక్కండ్రు జనులను రక్షించువాఁడు, కారుణ్యసంపన్నంబు = దయ కలిమి కలది, ఊఁది = అవలంబించి, పటుకోపోద్యుక్తుఁడు = దృఢమైన కోపపుపూనిక కలవాఁడు.
- ↑ మహీకాంతన్ = భూదేవిని, తివురుటయున్ = ఉద్యుక్తుఁడు కాగానే.
- ↑ విశ్వంభర = భూమి, సారసభవలోకమునకున్ = బ్రహ్మలోకమునకు, సంభ్రమము = తొట్రుపాటు, ఏర్చుచున్ = జ్వలింపఁజేయుచు.
- ↑ మార్వి = అల్లెత్రాడు, పిక్కటిల్లన్ = నిండఁగా, వెన్కొని = వెంబడించి.
- ↑ భయకంపితాంగి = భయముచేత వడఁకుచున్నదేహముగలది.
- ↑ దుష్టచారిణిన్ = చెడ్డనడవడి గలదానిని, ఈగఁగలేదే = పోఁగొట్టఁజాలదా.
