| | మంత్రంబు లనుష్ఠించుచు వేనునియూరుదేశంబు మథియింపఁ దొడంగి రప్పుడు.[1] | 133 |
| ఉ. | కాలినమోటువంటికొఱగానిశరీరము పల్లవెండ్రుకల్ | 134 |
| క. | మునులెల్ల వెఱఁగుపడి తనుఁ, గనుఁగొనుచుండంగ వాఁడు గలఁగుచు నే నే | 135 |
| వ. | అది నిమిత్తంబుగా వాఁడు నిషాదుం డనునామంబునం బరఁగె నట్టినిషాదుని | 136 |
పృథుచక్రవర్తిచరిత్రము
| శా. | అక్షీణప్రకటప్రతాపనిధి బాహాగర్వదుర్వారశ | 137 |
| ఆ. | పుష్పవృష్టి గురిసె బోరన దేవదుం, దుభులు మ్రోసె జగము లభినుతించె | 138 |
| వ. | ఇవ్విధంబున నుదయించి సంప్రా పయావనుండై వైన్యుండు మహనీయమ | 139 |
| తే. | అతులకరవాలమును విల్లు నక్షయోగ్ర, బాణతూణీరయుగము నక్షీణవజ్ర | |
- ↑ ఊరుదేశంబు = తొడచోటు, మథియింపన్ = తరువ.
- ↑ బూచి = వికృతమైన, ఖల్వటకంబును = తలబట్టయు, ఈరెలుంగు...వాక్యములు = హీనస్వరముతో దైన్యమును దెలుపునట్టి తెలివిమాలిన మాటలు, బీఱ = పెద్దవైన, కుక్షి = కడుపు, తూలెడు = మీఁది కెగసిన - మిట్టలైన
- ↑ నృశంసాకారంబు = ప్రాణిహింస చేయువాని యాకృతివంటి యాకృతి, ఉవలక్షించి = చూచి.
- ↑ అక్షీణ...నిధి = తఱుఁగని ప్రసిద్ధమైన పరాక్రమమునకు గనియైనవాఁడు, బాహా...భయంకరుండు = భుజగర్వముచేత అణంపరానిశత్రు రాజులకు భయమును కలుగఁ జేయువాఁడు, సుజనస్తోత్రుఁడు = మంచివారిచేత పొగడఁబడువాఁడు, సర్వంసహారక్షాదక్షుఁడు = భూమిని రక్షించుటకు చాలినవాఁడు, ఉగ్రస్ఫారతేజంబుతోన్ = భయంకరమై యతిశయించిన తేజస్సుతో, భుజస్తంభారణిన్ = స్తంభమువంటి చేయియనెడు ఆరణియందు. (ఆరణి = అగ్నికొఱకు తరువఁబడుమాను).
- ↑ వైన్యుఁడు = వేనునివలన జనించినవాఁడు, మహనీయ = పూజ్యమైన.
