పుట:Andhra-Sri-Vishnu-Puranamu.pdf/60

⁠

లాలితశ్రీవత్సలాంఛనలాంఛితుఁ గౌస్తుభగ్రైవేయకప్రభావు నిందిరామందిరాయితపీనవక్షునిఁ దారుణ్యకోటికందర్పమూర్తి

⁠

తే.⁠

బుండరీకాక్షుజగదేకపూతచరితు, సతతకరుణాకటాక్షవీక్షణు సమస్త యోగినిర్మలహృదయపయోజనిలయు, విష్ణుఁ బొడ గాంచి సంతోషవివశు లగుచు.[1]

⁠ 166

వ.⁠

పంకజాసనప్రముఖదేవతలు సంభ్రమభయభక్తితాత్పర్యంబులు చిత్తంబులం బెనం గొనఁ బునఃపునఃప్రణామంబులు సేయుచున్నసమయంబున నత్యంతవిషాదవేదనం బొగులుచున్న యింద్రునకు నింద్రావరజుం డిట్లనియె.

⁠ 167

తే.⁠

ఏమి దేవేంద్ర యెన్నఁడు లేమి నీవు. చిన్నవోయినమోముతో నున్నవాఁడ వకట బ్రాహ్మణక్షోభ నీ కయినయట్లు, తేటపడుచున్న దిది యేమొ తెలుపు మనిన.

⁠ 168

క.⁠

కోపనుఁ డగుదుర్వాసుని, శాపంబున దివిజరాజ్యసంపద లెల్లన్ రూపఱినచంద మబ్జజుఁ, డాపురుషోత్తమునితోడ నంతయుఁ జెప్పెన్.[2]

⁠ 169

వ.⁠

ఇట్లు చెప్పి దేవా దీనికిఁ బ్రత్యుపాయం బెయ్యది యానతియ్యవలయు నని ప్రార్థించినఁ గరుణాతరంగితలోచనుండై పరమేశ్వరుండు నిర్జరేశ్వరు నవ లోకించి యిట్లనియె.

⁠ 170

సీ.⁠

ఈవు దిక్పతులతో నిప్పుడు ము న్నేగి కపటంపుసంధి రాక్షసులతోడఁ జేసి వారును మీరు నాసహాయంబున నతిసత్వసంపన్నులై కడంగి యోషధీలతలు దుగ్ధాబ్ధిలో వైచి మందరమహీకరము మంథంబుఁ జేసి వాసుకిఁ దెచ్చి కవ్వపుత్రాడుగా నిడి మథియింపుఁ డమృతాదిమహితవస్తు

⁠

తే.⁠

చయముతోఁగూడ, త్రైలోక్యసంపదలకుఁ గారణం బైనవిభవంబు గల్గు నమృత పాన మొనరించెదవు దైత్యపతుల మొఱఁగి, నీవు లోకంబు లేలెదు నెమ్మితోడ.[3]

⁠ 171

వ.⁠

అని యానతిచ్చి వీడ్కొల్పిన నప్పుడు.

⁠ 172

ఇంద్రుఁడు శ్రీమన్నారాయణాజ్ఞచే రాక్షసులతో గూడి సముద్రమథనంబు సేయుట

లయగ్రాహి.⁠

మందరధరుండు దము నందఱఁ గృపాంబునిధి               యందుఁ బొరయించె నని డెందముల సత్యా

⁠

1. శతకోటిభాస్కరసందీప్తతేజునిన్ = నూఱుకోట్లసూర్యులు వెలుంగునట్లు వెలుఁగుతున్న తేజస్సుగలవానిని, ప్రావృట్పయోధరభవ్యగాత్రున్ = వానకాలపుమేఘమువలె (ఒప్పునట్టి) పూజ్యమైన దేహము గలవానిని, పీఠికౌశేయశోభితకటీరున్ = పచ్చపట్టుతాపితాచేత శోభించునట్టి కటిప్రదేశముగలవానిని, లాలిత...లాంఛితున్ = ఒప్పిదమైన శ్రీవత్సమనుమచ్చచేత గుఱుతుపెట్టఁబడినవాఁడు, ఇందిరా... పీనవక్షునిన్ = లక్ష్మీదేవికి ఇల్లుగా చేయఁబడిన విశాలమైనఱొమ్ముగలవానిని, కారుణ్యమూర్తిన్ = తరుణభావముతోడి కోటిమన్మథులరూపమువంటి రూపముగలవానిని, జగదేకపూతచరితున్ = లోకమునకు ఒక్కఁడైన పావనమైన నడవడిగలవానిని, సమస్త...నిలయున్ = ఎల్లయోగులయొక్క నిర్మలములైన మనఃపద్మములు ఉనికిపట్టుగాఁ గలవాఁడు, వివశులు = పరవశులు.
2. రూపఱిన = నశించిన.
3. మంథము = కవ్వము, మొఱఁగి = వంచించి.