పుట:Andhra-Sri-Vishnu-Puranamu.pdf/47

క.⁠

విను వత్స యాదికాలం, బున బ్రహ్మ ప్రజాపతిత్వమునఁ జతురాస్యుం డును రాజపగుణసంవ, ర్ధనుఁడును నై నిలిచి సావధానప్రౌఢిన్.[1]

⁠ 83

వ.⁠

సృష్టిఁ జింతించునప్పుడు బుద్ధిపూర్వకంబు గాని ధ్యానంబునఁ దమోమయంబును తమోమోహంబును మహామోహంబును దమిస్రంబును నంధతమిస్రంబునుఁ బుట్టె నయ్యేనును జగంబులకు ముఖ్యభూతంబు లయ్యుం దనకు సాధనంబులు గాకున్న మఱియును.[2]

⁠ 84

క.⁠

ఆనలినగర్భుఁ డాత్మ, జ్ఞానాజ్ఞానములఁ దామసం బగుతిర్య గ్ధ్యానము తిర్యక్స్రోతం, బై నెగడెను దానఁ బశుమృగాదులు పుట్టెన్.[3]

⁠ 85

ఆ.⁠

కమలభవునిసాత్వికము సుఖప్రీతుల, వెలసి కడుఁ బ్రకాశవృత్తి నూర్ధ్వ మగుట నట్టియూర్ధ్వ మైనస్త్రోతంబునఁ, బొదలె నందు నమరు లుదయమైరి.

⁠ 86

తే.⁠

రాజసోద్రిక్తమును దమోరంజితంబు, నై ప్రకాశబాహుళ్యత నమరు నజుని తలఁ పధోగతి వర్తింపఁ దాన మనుజు, లవతరించి రవాక్స్రోత మయ్యె నదియు.[4]

⁠

క.⁠

ఆవనజసంభవుని నిఖి, లావయవంబుల జనించె నత్యున్నతితో దేవాసురపితృమనుజో, చ్చావచభూతములతోడి సచరాచరమున్.[5]

⁠ 88

వ.⁠

మఱియు నానావిధంబు లగుచరాచరభూతజాలంబులు పురాతనసర్గంబులచం దంబున వారివారికర్మంబులు కారణంబులుగా నుద్భవించి హింసాహింసలును మార్దవక్రౌర్యంబులును నిందానిందలును ధర్మాధర్మంబులును సత్యాసత్యంబు లును జ్ఞానాజ్ఞానంబులునుఁ గలిగి యింద్రియవ్యవహారంబులం దగిలి నానా విధంబు లగురూపంబులును వర్తనజాతిస్వభావచేష్టాగుణంబులును తత్తత్ప్రకా రంబులు నేర్పడునట్లుగా సృజించె ననిన విని మైత్రేయుం డిట్లనియె.[6]

⁠ 89

క.⁠

మనుజుల సర్వాక్స్రోతులె, యని చెప్పితి వారు బ్రహ్మయంగమ్ముల నే యనువున నేగుణములతో, జనియించిరి చెప్పవయ్య సన్మునితిలకా.

⁠ 90

వ.⁠

అనినం బరాశరుం డిట్లనియె.

⁠ 91

సీ.⁠

సాత్వికోదయుఁ డైన శారదావల్లభువదనంబులను విప్రు లుదయమైరి రాజసోన్నతుఁ డైన రాజీవగర్భునిభుజములఁ బుట్టిరి భూమిభుజులు రాజసతామసప్రకృతిఁ జెందినవిధి యూరులయందు వైశ్యులు జనించి రతితామసోద్రిక్తుఁ డైనప్రజాపతిపదముల శూద్రు లుద్భవము నొంది

⁠

ఆ.⁠

రిట్లు వెలయువీరి కెల్ల వేదాధ్యయ, నంబు భూమిపాలనంబు కృషియు విప్రభక్తి మఱియు విహితకర్మంబులై, యవనియందుఁ బరఁగె ననఘచరిత.

⁠ 92

1. చతురాస్యుఁడు = బ్రహ్మ, సంవర్ధనుఁడు = చక్కగా వృద్ధిపొందినవాఁడు.
2. ఏను = అయిదు.
3. నలినగర్భుడు = బ్రహ్మ, స్రోకము = ప్రవాహము
4. ప్రకాశబాహుళ్యతన్ = ప్రకాశాతిశయముచేత.
5. ఉచ్చావచ = నానావిధములైన.
6. మార్దవక్రౌర్యములు = మృదుత్వ క్రూరత్వములు.