పుట:Andhra-Sri-Vishnu-Puranamu.pdf/40

⁠

స్త్రావళు లాటపాట సచరాచరభూతగణప్రవర్తనం బీవిధ మంచుఁ జెప్పఁగలనేను బులస్త్యువరంబు పెంపునన్.

⁠ 27

వ.⁠

కావున నీ వడిగినయర్థంబులు పురాణరూపంబుగా వక్కాణించెదు.

⁠ 28

ఉ.⁠

విష్ణుఁడె భక్తవత్సలుఁడు విష్ణుఁడె దేవమయుండు వేల్పులన్ విష్ణుఁడె ప్రోవనేర్చు మఱి విష్ణుఁడె విశ్వగురుండు సర్వమున్ విష్ణుమయంబులై నడుచు వేయును జెప్పఁగ నేల నీవు శ్రీ విష్ణుపురాణమున్ వినుము వేదసమానముఁ దాపసోత్తమా.[1]

⁠ 29

సీ.⁠

వేదంబులందెల్ల వేదంబు ధర్మశాస్త్రంబులలోపల ధర్మశాస్త్ర మాగమార్థములలో నాగమార్థం బగు జ్యోతిషంబులలోన జ్యోతిషంబు బహుపురాణములలోపలఁ బురాణం బితిహాసంబులం దితిహాస మఖిల నీతిశాస్త్రములలో నీతిశాస్త్రము మహాయోగవిద్యలలోన యోగవిద్య

⁠

తే.⁠

కావ్యములలోనఁ గావ్యంబు భవ్యతరము, సకలలోకైకవేద్యంబు సకలసుజన చిత్తరంజనకారణం బుత్తమంబు, క్షోణి నొప్పారు విష్ణుపురాణ మనఘ.

⁠ 30

క.⁠

పరమాత్ముఁ డైనవిష్ణుని, చరితంబులు గలపురాణసంహిత లోకో త్తరుఁ డైనబ్రహ్మదేవుఁడు, వివరించెం దొల్లి మతివివేకముపేర్మిన్.

⁠ 31

వ.⁠

అమ్మహానుభావుం డఖిలమునిగణసమేతుం డైనదక్షప్రజాపతికిం జెప్పె నతండు నర్మదాతీరంబునఁ జక్రవర్తిత్వంబునకుఁ దపంబు నేయుచున్న పురుకుత్సుం డనురా జన్యునకుం జెప్పె నతండు సారస్వతులకు వక్కాణించె నతనిచేత నేను విన్న విధంబు నీ కెఱింగించెద సావధానుండవై వినుమని యిట్లనియె.[2]

⁠ 32

మ.⁠

అవికారున్ జగదేకవీరు మహిమాయత్తుం గృపాచిత్తు దా నవసంహారు మహాఘదూరుఁ బరమానందుం జగద్వంద్యు భా గవతాధీశు నతామరేశు మునిలోకస్తుత్యు నిత్యున్ రమా ధవునిన్ వర్ణన సేయఁగల్గెను గృతార్థంబయ్యె నాజన్మమున్.[3]

⁠ 33

వ.⁠

అని భగవద్ధ్యానపూర్వకంబుగా భగవంతుం డైనవాసుదేవున కభివాదనంబు సేసి వసిష్ఠపులస్త్యబ్రహ్మలం దలంచి నిమీలితలోచనుండై యున్నకొండొక

⁠

1. వేదసమానమున్ = ఇది విష్ణుపురాణము అనుదానికి విశేషణము.
2. సావధానుఁడు = ఎచ్చరికగలవాఁడవు.
3. అవికారుఁడు = వికారము లేనివాఁడు, జగదేకవీరుఁడు = జగత్తునందు ఒక్కఁడైన వీరుఁడు - ఇతనికంటే వీరుఁడు లోకమునందు లేఁడు అనుట, మహిమాయత్తుఁడు = మహిమకు ఆధీనుఁడు — మిక్కిలి మహిమ గలవాఁడు, మహాఘదూరుఁడు = గొప్పపాపములకు దూరమైనవాఁడు - పాపము లేనివాఁడు, నతామరేశుఁడు = మ్రొక్కినదేవతలు గలవాఁడు, నిత్యుఁడు = శాశ్వతుఁడు, మాధవుఁడు = లక్ష్మీపతి, కృతార్థము = ధన్యము.