పుట:Andhra-Sri-Vishnu-Puranamu.pdf/396

⁠

చ్చిన పనులెల్ల నీ విపుడు చెప్పినపల్కులలోఁ బ్రకాశమ య్యెను జరితార్థులైరి విను మిందఱు నీవలన న్నిజంబుగన్.[1]

⁠ 325

క.⁠

అని కృష్ణద్వైపాయన, మునివరుఁ బూజించి ప్రమదమునఁ దాపసులె ల్లను దమతమనెలవులకు, జనిరి తదీయంబు లైనసల్లాపములన్.

⁠ 326

క.⁠

అని చెప్పి పరాశరుఁ డ, మ్మునిపుత్రునిఁ జూచి పాపములకు నిలయమై యొనరినకలియుగమందును, ఘన మొక్కటి గలిగియుండి గణనకు నెక్కున్.

⁠ 327

క.⁠

పరమరహస్యం బీకథ, పరిపాటిగ నీకుఁ దేటపడఁ జెప్పితి నా హరిసంకీర్తన మఱవక, చరితార్థుం డగుచు నుండు సన్మునితిలకా.

⁠ 328

మ.⁠

అనినన్ శిష్యుఁడు సంతసం బొదవ నయ్యాచార్యునిం జూచి యి ట్లనుఁ గల్పాంతమునన్ జగంబుల కపాయం బెమ్మెయిం గల్గు న వ్వనజాతాయతనేత్రుఁ డెవ్విధమునన్ వర్తించు నా కేర్పడన్ వినుపింపం దగునన్న నాతనికి నవ్విప్రోత్తముం డిట్లనున్.

⁠ 329

నైమిత్తికప్రాకృతాత్యంతికము లనెడు మూఁడుప్రళయములవివరణము

చ.⁠

అనఘ నిమిత్తమాత్రముననైన పటుప్రతిసంచరక్రియల్ వినుము మహాయుగంబు లొకవేయి చనంగ దినంబునందు న వ్వనరుహసూతి కప్పు డనివార్యగతిన్ హరి తామసంబు పెం పొనరఁగ రుద్రరూపమునఁ బొంది భయంకరమై చెలంగినన్.[2]

⁠ 330

క.⁠

త్రాణలు చెడి దుఃఖంబులు, ప్రాణభయంబులును గలిగి బడలిక లొదవన్ క్షోణిఁ జరాచరచయములు, క్షీణప్రాయంబులై నశించు మునీంద్రా.[3]

⁠ 331

క.⁠

ఇలపై శతసంవత్సర, ములు వానలు లేక భూతముల నన్నింటిన్ బోలియించు నరాజకములు, గలుగుఁ బ్రజానాశమునకుఁ గారణములుగన్.

⁠ 332

క.⁠

జలజహితు వేయికిరణం, బులలోపల నధికతీవ్రములు నత్యుష్ణం బులు నైన యేడురశ్ముల, నలినాప్తుఁడు నిలిచి క్రోలు నానాజలముల్.[4]

⁠ 333

ఉ.⁠

స్థావరజంగమంబులరసంబులు సప్తసముద్రవాహినీ గ్రావగతోదకంబులు నగాధరసాతలజీవనంబులున్ ద్రావఁగ నెల్లలోకములు దగ్ధము నొందినయట్ల యుండు న ద్దేవునిదీప్తు లేడు నవతీర్ణము నొందుఁ బ్రచండమూర్తులై.[5]

⁠ 334

క.⁠

ఆసప్తప్రళయార్క, వ్యాసమయూఖౌఘతీవ్రవహ్నిజ్వాలా న్యాసముల మూఁడు జగములు, భూసురపుంగవ వినాశమునఁ బొందుఁ జుమీ.[6]

⁠ 335

1. ఏము = మేము, చరితార్థులు = నెఱవేఱిన ప్రయోజనము గలవారు.
2. తామసంబు = తమోగుణము.
3. త్రాణ = శక్తి.
4. రశ్ములన్ = కిరణములచేత, గ్రోలు = పీల్చును.
5. గ్రావగత = కొండలను బొందిన, జీవనంబు = నీళ్లు, అవతీర్ణమున్ = దిగుటను, ప్రచండమూర్తులు = వేండ్రమైన యాకృతి గలవి.
6. వ్యాస = విస్తారముగా ప్రసరించిన, న్యాసములన్ = ఉంచుటలచేత.