పుట:Andhra-Sri-Vishnu-Puranamu.pdf/393

కలియుగధర్మము

క.⁠

అనవుడు నతఁ డమ్మునిసుతుఁ, గనుఁగొని యిట్లనియెఁ గలియుగంబున ధర్మం బొనరంగ నేకపాద, మ్మున నడచుటఁజేసి ధర్మములు లేకుండున్.[1]

⁠ 298

ఆ.⁠

అవనియందు వైదికాచారములు తపో, యజ్ఞములును దేవతార్చనాగ్ని హోత్రములు వివాహయోగ్యదాంపత్యక్రి, యలుఁ దొలంగిపోవుఁ గలియుగమున.

⁠ 299

క.⁠

గురుశిష్యవర్తనంబులు, పరిభవములు వొందు విష్ణుభక్తియు వేదాం తరహస్యంబులుఁ జెడు సం, కరమగు వర్ణాశ్రమములు కలియుగవేళన్.

⁠ 300

సీ.⁠

కులహీనులకుఁ గన్యకల నిత్తు రధికులు బలవంతుఁ డగువాఁడె యిలకుఁ గర్త ద్విజనామమాత్రులు దీక్షితు లగుదురు మనుజు లేవేల్పునైనను భజింతు రాచరించినదె ప్రాయశ్చిత్తమగుఁ బల్కినవి శాస్త్రములు చెప్పినదియె నీతి దానంబు గావించి తపములు విడుతురు ధర్మ మేలాగు వర్తనములైన

⁠

తే.⁠

ధనముగలవాఁడె రాజు మౌగ్ధ్యమున నున్న, వాఁడె హీనుఁడు కల్లాడువాఁడె ప్రోడ పాపవర్తను లగువారె భాగ్యవంతు, లెలమి గలవారె పూజ్యులు కలియుగమున.[2]

⁠ 301

క.⁠

కులసతుల విడిచి పురుషులు, కులహీనులయిండ్లఁ బోయి కూటికొఱకుఁ గ న్నెలఁ బెండ్లియాడియుందురు, నిలువరుసలుఁ బౌరుషములు నెడలి మునీంద్రా.[3]

⁠ 302

ఆ.⁠

అర్థ మిచ్చెనేని యధమాధమునినైన, నాశ్రయింపఁ జూతు రార్యమతులు సూనృతంబుబలము శూరత్వమును లేదు, కల్లతనము గలదు కలియుగమున.

⁠ 303

సీ.⁠

పతిభక్తి యుడిగి సంతతమును దమయిచ్చవచ్చినతెరువుల వ్యభిచరించి పెక్కు బిడ్డలఁ గాంచి పేదఱికముచేత బడలుచు జీవనోపాయములకు వెర వేమియును లేక విచ్చలవిడి నీచకర్మంబులకుఁ జొచ్చి గాసిపడుచుఁ దల్లిదండ్రుల నన్నదమ్ముల నత్తమామల బంధుజనులఁ బుత్రులను విడిచి

⁠

తే.⁠

యుండుదురు రెండుచేతులు నొక్క పరియ, మ స్తకము గోఁకికొందురు మగువలెల్లఁ గల్లలాడుచుఁ బరుషవాక్యములతోడ, నలిగియును భాగ్యహీనలై కలియుగమున.[4]

⁠ 304

క.⁠

స్నానము సంధ్యయు జపమును, మాని దురాచారులై సమంజసకులధ ర్మానుష్ఠానము లొల్లక, హీనత వర్తింపుదురు మహీసురు లెల్లన్.

⁠ 305

1. అజాశత్రునితోడన్ = ధర్మరాజుతో.
2. ఎలమి = సంపద.
3. ఇలువరుసలు = పెద్దలనాటినుండి జరుగుమర్యాదలు.
4. ఒక్కపరియ = ఒక్కసారే, కల్లలు = అసత్యములు