పుట:Andhra-Sri-Vishnu-Puranamu.pdf/384

వ.⁠

అప్పు డప్పుండరీకాక్షుండు దుర్నిరీక్ష్యుండై శార్జ్గంబు గుణధ్వని చేసి కనకపుంఖ నానావిధబాణంబుల నబ్బలంబుఁ బీనుంగుపెంటలు చేసె నయ్యవసరంబున.[1]

⁠ 207

క.⁠

ఆపౌండ్రవాసుదేవమ, హీపాలుఁడు నిజబలంబు నెల్లను బాహా టోపమున శౌరి చంపినఁ, గోపించి రథంబు దోలుకొని యేతెంచెన్.

⁠ 208

వ.⁠

అప్పుడు.

⁠ 209

సీ.⁠

చక్రాదిసాధనసముదగ్రహస్తునిఁ గౌస్తుభగ్రైవేయకప్రభాసు గరుడకేతనపరిష్కారరథస్థునిఁ గనకరత్నోజ్జ్వలఘనకిరీటు సురభిచందనలిప్తశోభితగాత్రుని దివ్యవిభూషణదీప్తమూర్తి రమణీయపీతాంబరస్రస్తకటిభాగు శ్రీవత్సచిహ్నవిశేషవక్షు

⁠

తే.⁠

వాసుదేవాభిధాను దుర్వారఘోర, సమరసన్నద్ధు నానాస్త్రశస్త్రజాల ధరునిఁ బౌండ్రునిఁ జూచి యాధరణిధరుఁడు, మందహాసవికాసాననేందుఁ డయ్యె.[2]

⁠ 210

వ.⁠

ఇవ్విధంబునం గనుంగొని వాని కిట్లనియె.

⁠ 211

ఆ.⁠

దూతచేత నీవు తొల్లి చెప్పంపిన, మాట కింతయైన దాఁట రాదు గాన నేడు రణముఖంబున నీమీఁదఁ, జక్ర మిపుడు విడుతు సరభసమున.

⁠ 212

వ.⁠

అని పలికి సంభూతమహోత్పాతభూతధాత్రీచక్రం బయినచక్రంబు ప్రయో గించిన.[3]

⁠ 213

క.⁠

మండితమణిమయకాంచన, కుండలముకుటములతోడ గూడఁగ నాభూ మండలపతి తల ధాత్రీ, మండలమునఁ గూలె నమరమండలి పొగడన్.[4]

⁠ 214

మ.⁠

జలజాతాక్షుఁడు శార్ఙ్గముక్తనిఖిలాస్త్రశ్రేణి నిశ్రేణిగా నలఘుప్రౌఢిఁ దదీయనైన్యములన్ నాధారుణీవల్లభున్ జెలికాఁ డున్నసురాలయంబునకుఁ బుచ్చెన్ దేవతాసంఘముల్ బళిరే యంచు ననేకభంగుల నుతింపన్ దేవమార్గంబునన్.[5]

⁠ 215

క.⁠

హరి యాబలుమస్తకమున్, జరణాంగుష్ఠమున మీటె సరభసగతి నం బరవీథి నరిగి కాశీ,పురిలోపలఁ బడఁగ విప్రపుంగవ బలిమిన్.

⁠ 216

వ.⁠

ఇవ్విధంబున విజయలక్ష్మీసమేతుం డగుకృష్ణుండు ద్వారకానగరంబునకు వచ్చి యథోచితప్రకారంబున నుండి నంత.

⁠ 217

క.⁠

పౌండ్రునితనూభవుఁడు తమ, తండ్రిపగఁ దలంచి శౌరిఁ దాఁ జంపుటకై పుండ్రేక్షుచాపహరునకుఁ, బండ్రెండేఁడులు తపంబు పాయకచేసెన్.[6]

⁠ 218

1. కనకపుంఖ = బంగారుపింజగల.
2. పరిష్కార = అలంకారముగల, ప్రస్త = జాఱిన - జాఱుగా కట్టఁబడిన యనుట, ధరణిధరుఁడు = కృష్ణుఁడు.
3. భూతధాత్రీచక్రంబు = భూమండలము గలది.
4. మండిత = అలంకరిఁపఁబడిన, మండలి = సమూహము.
5. నిశ్రేణి = నిచ్చెన, సురాలయంబునకున్ = స్వర్గమునకు.
6. పుండ్రేక్షుచాపహరునకున్ = శివునిఁగూర్చి.