| |
దించి బంధుమిత్రపౌరజనంబుల నయ్యైతెఱంగుల సంభావించె నప్పుడు.[1]
| 421
|
| సీ. |
కంసు నంతఃపురకాంత లెంతయు దుఃఖపరవశలై వచ్చి ప్రాణవల్ల
భునికళేబరముపైఁ బొరిఁబొరిబడి శోకముల ముఖంబులు నురములును మోదు
కొనుచుఁ బెద్దయుఁ బ్రొద్దు ఘనవిలాపంబులు గావించుచుండంగఁ గమలనయనుఁ
డతికృపామూర్తియై యశ్రుధారాపూరితాయతలోచనుఁ డగుచు వచ్చి
|
|
| తే. |
యేడ్పు లుడిపి వారినెల్ల నయ్యైవిధంబులను గారవించి పుచ్చి బంధు
మిత్రసచివులెల్ల మెచ్చ జగం బెల్ల, నభినుతింప నుచితమగువిధమున.[2]
| 422
|
| ఆ. |
మును యయాతిశాపమున యదువంశంబు, వారలకును రాజ్యవైభవములు
చేకొనంగఁ దగవుచెల్లక యుండుట, దలఁచి తదభిలాష తనకులేక.
| 423
|
ఉగ్రసేనుండు యాదవరాజ్యమందు పట్టాభిషిక్తుఁ డగుట
| వ. |
కారాగృహంబున నిగళబద్ధుండై యున్న యుగ్రసేనుని విడిపించి తదీయరాజ్యం
బున కభిషిక్తునింజేసి యతినిచేతఁ గంసునికిఁ బరలోకక్రియలు సేయించి య
త్యంతకృపాతరంగితలోచనుండై యతని సింహాసనాసీనుం జేసి సమస్దరాజలో
కంబును గనిపించి యిట్లనియె.
| 424
|
| ఉ. |
ఈయదువృష్ణిపుంగవులు నేనును రాముఁడు నెల్లవారలున్
బాయక నిన్నుఁ గొల్చి నిరపాయత నుండెద మింక నెన్నఁడున్
మాయెడ శంకయున్ భయము మాని పనుల్ గొనుఁ డీజగంబు ని
త్యాయతబాహుశౌర్యగతమై విలసిల్లుచు నుండఁజేసెదన్.
| 425
|
| ఆ. |
అనుచు నుగ్రసేను ననునయోక్తులచేతఁ, దేర్చి యపుడు వాయుదేవుఁ బిలిచి
నిర్జరేంద్రుకడకు నీవు నాపనుపున, నరిగి యమ్మహాత్ము నర్థి గాంచి.
| 426
|
| ఆ. |
యాదవులకుఁ గర్త యగునుగ్రసేనుని, కమరసభ సుధర్మ యడిగి తెమ్ము
నావుడును నతండు దేవేంద్రు నడిగి సు, ధర్మఁ దెచ్చె నవనితలమునకును.
| 427
|
| క. |
అమ్మహనీయసభామ, ధ్యమ్మున యాదవులు కొలువ హరిప్రాపున లో
క మ్మలర నుగ్రసేనుం, డమ్మధురానగర మేలె నతులవిభూతిన్.
| 428
|
| క. |
అనవుడు మైత్రేయుం డి, ట్లను మునివర లోకవంద్యుఁ డైనయశోదా
తనయుని శైశవశుభవ, ర్తనములు విన మిగుల నద్భుతము మది కొదవెన్.
| 429
|
| తే. |
అమ్మహాత్ముఁడు తరువాత హలధరుండు, దాను నేమేమి చేసిరి తత్కథాక్ర
మములు విశదంబుగా ననుక్రమముతోడఁ, జెప్పి నన్నుఁ గృతార్థునిఁ జేయుమనిన.
| 430
|
- ↑ కర్తవ్యంబు = యుక్తము, యవనికచేన్ = తెరచేత, ఆచ్ఛాదించి = కప్పి.
- ↑ అశ్రు = కన్నీళ్లయొక్క, పూరిత = నిండింపఁబడిన.
