| తే. |
అఖిలభూతమయుం డైనయమ్మహాత్ముఁ, డనిలమునుబోలె సకలమునందు నుండుఁ
గాన గోపాంగనలతోడఁ గలసి రతులు, సలిపె లోకాపవాదంబు గలుగకుండ.
| 302
|
| వ. |
ఇవ్విధంబున వినోదించుసమయంబున.
| 303
|
అరిష్టాసురవధ
| సీ. |
మీఱిన క్రొవ్వాఁడికోఱకొమ్ములపుట్ట లాడ కాడకును గోరాడియాడి
కడునుబ్బునను గణింగని ఱంకె వేయుచు ధరణీతలము కాలఁ ద్రవ్వి త్రవ్వి
కాలాహికంటె భీకరమైరవాలంబు దిక్కులు కంపింపఁ ద్రిప్పి త్రిప్పి
చటులతరస్కంధసంఘర్ష ణంబున తోడమ్రాఁకులు గూలఁ ద్రోచి త్రోచి
|
|
| తే. |
నీలమేఘంబుకైవడిఁ గ్రాలుచున్న, రూపమున భీకరాకృతి చూపి చూపి
వృషభరూపంబు గైకొని వెస నరిష్టుఁ, డేపుతో గోకులంబున కేగుదెంచె.[1]
| 304
|
| క. |
కంజాకరంబుఁ జొచ్చిన, కుంజరమునుబోలెఁ బసులగుంపులలో లీ
లం జొచ్చి గోగణంబుల, భంజించుచునుండె నధికభయదాకృతితోన్.[2]
| 305
|
| వ. |
అప్పు డాభీరవరు లత్యంతభయాకులమానసులై మొఱవెట్టుచుఁ గృష్ణుని
మఱుంగు పొచ్చినం గరుణించి.
| 306
|
| మ. |
హరి గోపాలుర నోడకుండుఁడని కోపాటోపసంపీడితా
ధరుఁడై యావృషభాసురుం గదిసి యుద్యద్ఘోరహుంకార ము
ద్ధురతన్ జేసిన కృష్ణుకుక్షిపయి దైత్యుం డుద్ధతిన్ గ్రుచ్చినన్
మురవిధ్వంసి నిశాచరాధముని కొమ్ముల్ పట్టి బిట్టార్చుచున్.
| 307
|
| ఉ. |
మిక్కుట మైనతీవ్రమున మింటిపయిన్ వెసఁ ద్రిప్పి నేలతో
నుక్కణఁగంగ వైచుటయు నొక్కట ముక్కున నోర నెత్తురుల్
గ్రక్కుచుఁ బ్రాణముల్ విడిచెం గంజదళాక్షునిఁ జూచి గోపకుల్
మ్రొక్కుచు హస్తపద్మములు మోడ్చి నుతించి రనేకభంగులన్.[3]
| 308
|
| క. |
హరి బిట్టుగిట్టి చంపెను, బరమమునివ్రాతశాపపన్నగదష్టున్
సురసంఘస్ఫీతరిష్టున్, దురహంకృతచేష్టు లోకదుష్టు నరిష్టున్.[4]
| 309
|
కంసుండు నారదువలన రామకృష్ణులప్రభావము విని సహింపక ధనుర్యాగవ్యాజంబున వారల మధురకుఁ దోడ్కొని రమ్మని యక్రూరు నంపుట
| వ. |
అంత నొక్కనాఁడు నారదుండు కంసుపాలికిం బోయి యతండు చేయుసత్కారం
బులు వడసి యతనితోడ వైష్ణవాంశంబుల దేవకీదేవియందు రామకృష్ణులు
|
|
- ↑ కోరకొమ్ములన్ = మీఁదికి నిక్కిన కొమ్ములతో, స్కంధసంఘర్షంబునన్ = మూఁపురాపిడిచేత, క్రాలు = ప్రకాశించు.
- ↑ కంజాకరంబు = తామరకొలను, కుంజరము = ఏనుఁగు.
- ↑ తీవ్రమునన్ = వాఁడిమితో, ఉక్కణఁగంగన్ = చావ.
- ↑ దష్టున్ = కఱవఁబడినవానిని, సురసంఘస్ఫీతరిష్టున్ = దేవతాసమూహమునకు మిక్కుట మైనకత్తి యైనవానిని.
