పుట:Andhra-Sri-Vishnu-Puranamu.pdf/340

వ.⁠

మఱియు ననేకప్రకారంబుల నాభీరవారిజాక్షు లమ్మదనగురుకడకుం జని యతనిం బరివేష్టించి మురళీనాదంబు వినుచుఁ జిత్రరూపంబులచందంబున నుండి రంత.[1]

⁠ 286

మ.⁠

మురళీనాదముచేత గోపికలకున్ మోహంబు పుట్టించుచున్ సరసత్వంబున మేనిచక్కఁదనమున్ సంగీతపాండిత్యమున్ బెరయన్ వారలు దన్నుఁ గూడి నడవన్ బృందాటవీమధ్యభా సురరమ్యస్థలులందుఁ క్రీడ సలిపెన్ సొంపారి లీలాగతిన్.

⁠ 287

క.⁠

బృందావనమున నీగతి, బృందారక చక్రవర్తి ప్రియమున గోపీ బృందయుతుండై మోహము, చెందఁగఁ బుష్పాపచయము సేయుచునుండెన్.[2]

⁠ 288

ఉ.⁠

వ్రేతలఁ గూడి యిట్లు వనవీథులఁ బూఁబొదరిండ్లు దూఱియున్ జేతులు వ్రేసి పాఱియును జెచ్చెర దాఁగిలి ముచ్చులాడియున్ గీతము నేర్పి యొండొరుల గెల్వఁగఁ జేసియు నిట్లు శంబరా రాతిగురుండు యౌవనము రంజిలఁగా విహరించె నొక్కెడన్.

⁠ 289

ఉ.⁠

వల్లవకాంత యోర్తు యదువల్లభునిం దననేర్పు చూపి రం జిల్లఁగఁజేసి తోడిసరసీరుహనేత్రను గానకుండఁ దా నల్లనఁ గొంచుఁబోయి సముదంచితశీతలవారిబిందువుల్ చల్లుచు నున్న యయ్యమునసైకతభూములఁ క్రీడలాడఁగన్.

⁠ 290

ఉ.⁠

గోపమృగాక్షులందఱు ముకుందునిఁ గానక తద్వియోగసం తాపము లంతకంతకు మనంబున నివ్వటిలంగ నవ్విభుం డేపొల మేగెనో వెదకరే చెలులార యటంచు మాధవీ నీపరసాలసాలరమణీయతలంబులఁ జూచి యొక్కెడన్.[3]

⁠ 291

క.⁠

గోపసతి యొకతె గాంచెను, జాపకలశవజ్రశంఖచక్రజలజరే ఖాపరిశోభితమహిమలఁ, జూపట్టెడు హరిపదములచొ ప్పొకచోటన్.[4]

⁠ 292

చ.⁠

కని తనుఁ గూడి వచ్చు చెలికత్తియలన్ గుమిగూర్చి మీకుఁ గృ ష్ణునిపదపంకజాతముల చొప్పిదె చూపెద భాగ్యరేఖలన్ దనరుచు నున్న దెవ్వతెకుఁ దాఁ బ్రియుఁడై రతి సల్పఁబోయెనో గొనకొని యొక్కయింతి యడుగుం జనుచున్నది దీనివెంబడిన్.

⁠ 293

క.⁠

చనుఁగవయు గొప్పపిఱుఁదును, ఘనభారము లగుటఁ జేసి కడుఁగుంగిన యా వనితపదంబులు కుఱుచై, చనుచున్నవి హరిపదము లసవ్యము లందున్.

⁠ 294

సీ.⁠

మునివ్రేళ్లు భూమిపై మోపనిచ్చుట నిక్కి యల్ల చెట్టున బువ్వు లంది కోసె

⁠

1. అభీరవారిజాక్షులు = గోపికలు, మురళి = పిల్లంగ్రోవి.
2. బృందారకచక్రవర్తి = దేవతలలో శ్రేష్ఠుఁడైన కృష్ణుఁడు, పుష్పాపచయము = పువ్వులు గోయుట.
3. వియోగ = విరహమువలని, నివ్వటిలంగన్ = అతిశయింపఁగా.
4. చొప్పు = జాడ.