పుట:Andhra-Sri-Vishnu-Puranamu.pdf/296

తే.⁠

పిదప శిశుపాలుఁడై పుట్టి పిన్ననాటఁ, గోలెఁ బూర్వవిరోధంబు కొనలుసాగ భూమిభారావతరుణుఁడై పుట్టినట్టి, మురహరునిచేత మృతిఁ బొంది ముక్తిఁ గాంచె.[1]

⁠ 363

వ.⁠

అనిన మైత్రేయుం డిట్లనియె.

⁠ 364

ఉ.⁠

అందముగా నతండు దివిజాదులు గాననివైభవంబులం బొందుచు నాహిరణ్యకశిపుత్వమునన్ దశకంధరాకృతిం జెంది ముముక్షుభోగములు చేకొన కాశిశుపాలుఁడై ముదం బందుచు విష్ణునందు లయ మౌటకుఁ గారణ మేమి గల్గెనో.[2]

⁠ 365

వ.⁠

అనినం బరాశరుం డిట్లనియె.

⁠ 366

సీ.⁠

ఆదైత్యనాథువధార్థమై హరి నారసింహరూపంబును జెందినపుడు పరమాత్ముఁ డగురమాపతి యని మది వివేకింపక రాజసోద్వృత్తుఁ డగుచు మృతిఁబొందె బూర్వసంచితపుణ్యఫలమున దశకంధరుండై ప్రతాపమునను సకలలోకంబులు సాధింప సర్వకంటక మైనరాజసప్రకృతివలన

⁠

తే.⁠

జానకీసక్తచిత్తుఁడై శాశ్వతాప, వర్గ ఫలదాయి యగు రామవసుమతీశు నధమమానవనాథుఁగా నాత్మఁ దలఁచెఁ, గాని హరి యని తలపోయఁ గానఁడయ్యె.[3]

⁠ 367

తే.⁠

పూర్వపుణ్యఫలంబునఁ బొలిచినట్టి, యంచితైశ్వర్యసంపద లనుభవింప నాదిజన్మంబులును జాల కతఁడు చేది, రాజుకులమున శిశుపాలుఁడై జనించె.

⁠ 368

తే.⁠

అఖిలభూమండలశ్లాఘ్యమైన సకల, భాగ్యమహిమ లవ్యాహతప్రౌఢి ననుభ వించి రాజసోద్రిక్తుఁడై మించి పూర్వ, జన్మవైరానుబంధంబు సంధిలంగ.[4]

⁠ 369

ఆ.⁠

పిన్ననాటఁగోలె వెన్నునిఁ జంపుదు, ననుతలంపుఁ దన్ను నతఁడు వెదకి యేమఱించివచ్చి యెప్పుడు చంపునో, యనుతలంపుఁ గలిగి యాతఁ డుండె.

⁠ 370

ఉ.⁠

పిమ్మట వారిముందర నుపేంద్రునిఁ గైకొన కచ్యుతాదినా మమ్ము లుపన్యసించి పలుమాఱును నవ్వుచు నిందసేయుచి త్తమ్మునఁ దద్విరోధగతి దప్పక యోజనసేయుచుండి ని త్యమ్మును నాత్మరక్ష విదితంబుగఁ జేయుఁ దదీయభీతుఁ డై.

⁠ 371

1. పిన్ననాటఁగోలెన్ = బాల్యమునుండియు, కొనలు సాగన్ = వర్ధిల్లఁగా.
2. ముముక్షు = మోక్షాపేక్షగల.
3. రాజసోద్వృత్తుఁడు = రజోగుణనంబంధమైన నిక్కు గలవాడు, సర్వకంటకము = ఎల్లవారికి బాధకము, రాజసప్రకృతి = రజోగుణయుక్తమైన స్వభావము, సక్తచిత్తుఁడు = ఆసక్తితోడి మనసుగలవాఁడు, శాశ్వత...దాయి = శాశ్వతమైన మోక్షఫలము నిద్చునట్టివాఁడు.
4. అవ్యాహతప్రౌఢిన్ = కొట్టుపడనిసామర్థ్యముతో, వైరానుబంధంబు = విరోధముయొక్క సంబంధము, సంధిలంగన్ = అనుసరింపగా.