| క. |
సతతంబు బ్రహ్మచర్య, వ్రతస్థులకుఁ గాని యున్నవారలకును సం
గతిగా దీమణిఁ దాల్పఁగ, నతిశయదుఃఖంబుఁ బ్రాణహానిం జేయున్.[1]
| 343
|
| సీ. |
షోడశసాహస్రసుందరీజనమోహితుఁడఁగాన నే నోప నెడభరింప
నామీఁదికూర్మి యెన్నఁడుఁ బోయ దటుగాన సత్యభామకుఁ బూన్ప శక్తి లేదు
ప్రతిదినంబును మద్యపానంబు గావించు బలభద్రునకు భరింపంగ రాదు
సతులతోఁగూడ సంసారముల్ సేసెడువా రెవ్వరును దాల్చలేరు భూమిఁ
|
|
| తే. |
గాన నాకును జూడ నిష్కల్మషుండు, బ్రహ్మచర్యవ్రతస్థుఁడై పరఁగు భాగ
వతుఁడు సంతతయజ్ఞదీక్షితుఁడు నైన, యట్టి యక్రూరునకు నిది యర్హమగును.
| 344
|
| మ. |
అని యారత్నము కాందినేయునకు నెయ్యంబారఁగా నిచ్చి పొ
మ్మని వీడ్కొల్పిన సంతసంబు మదిఁ బొంగారంగ నాఁ డాదిగా
జనులెల్లం గొనియాడ లోకవిదితాచారుండు గ్రైవేయకం
బునకున్ నాయకరత్నమై మెఱయఁగాఁ బూనె మునీంద్రోత్తమా.[2]
| 345
|
| తే. |
శౌరి తన కైనమిథ్యాభిశస్తిదోష, మంతయును బాపుకొని సముదగ్రవైభ
వమునఁ బెంపారె ద్వారకావతిపురమున, భక్తరక్షావిచక్షణప్రౌఢి మెఱసి.[3]
| 346
|
| తే. |
మునివరోత్తమ యీకథ వినిన సాధు, జనులు మిథ్యాభిశక్తిదోషములు లేక
పుత్రపౌత్రాభివృద్ధిచేఁ బొదలియుండు, దురు యశం బెల్లదిక్కులఁ బరిమళింప.
| 347
|
అనమిత్రప్రభృతులవంశానుక్రమము
| వ. |
అని చెప్పి పరాశరుండు వెండియు సోమవంశంబు కొఱంత సెప్పువాఁడై
యిట్లనియె.
| 348
|
| క. |
అనమిత్రునకును శినియున్, శినికిన్ సత్యకుఁడు నాతనికి సాత్యకియున్
జనియించిరి యుయుధానుఁ, డను వేఱొకపేరు గలిగె నాసాత్యకికిన్.
| 349
|
| క. |
అనమిత్రుని యన్వయమున, జనియించె శ్వఫల్గుఁ డతనిచరితం బెల్లన్
మునువింటి వామహీపతి, తనయుం డక్రూరుఁ డయ్యెఁ దాపసముఖ్యా.
| 350
|
| ఆ. |
అంధకునితనూజులై రుచికంబళ, కుకురబర్హు లనఁగఁ బ్రకటయశులు
పుట్టి రామహీశపుంగవవంశజు, లంధకాఖ్యు లైరి యనఘచరిత.
| 351
|
| క. |
అనునకు నానకదుందుభి, జనియించెఁ బునర్వసుండు తత్సుతుఁడై యా
తని కుదయించెను నాహుకుఁ, డన నాతనిపుత్రుఁ డయ్యె నానరపతికిన్.
| 352
|
| వ. |
దేవకోగ్రసేను లనుపుత్రద్వయంబును వృకదేవయు నుపదేవయు దేవరక్షితయు
శ్రీదేవియు శాంతిదేవియు సహదేవియు దేవకియు ననంగ నేడుగురు కన్యక
|
|
- ↑ సంగతి = యుక్తము.
- ↑ నెయ్యం బొరఁగాన్ = స్నేహ మతిశయింపఁగా, గ్రైవేయకంబునకున్ = కంఠహారమునకు.
- ↑ మిథ్యాభిశప్తి = అసత్యాపవాదరూపమైన.
