పుట:Andhra-Sri-Vishnu-Puranamu.pdf/288

⁠

దానవవైరి ముందరఁ బ్రతాపముఁ జూపగ రాదు కావునన్ మానుము దుర్విచారము మనంబున నెమ్మెయి మానకుండినన్ మానముఁ గోలుపోదు వనుమానము మాను మనం గలంగుచున్.[1]

⁠ 292

మ.⁠

అతఁ డక్రూరునిపాలి కేగి తనకార్యంబంతయుం జెప్పి య చ్యుతునిన్ మార్కొనిపోరఁ దోడుపడుమంచున్ బిట్టు ప్రార్థించినన్ శతధన్వా యెటువంటిదుర్మతివి నీసామర్థ్య మాశౌరిపై మతి నూహింప వినాశహేతువగు నీమాటల్ వినంగూడునే.[2]

⁠ 293

వ.⁠

అదియునుంగాక యమ్మహాత్ముండు నిశాచరాధిపశుద్ధాంతకాంతావైధవ్యకారణా వక్రవిక్రమోపక్రమచక్రపాణియును, పాపప్రహారప్రకంపితజగత్ప్రయప్రాణి యును, పురందరాదిదిక్పాలకఫాలపట్టికాసంఘటితపదారవిందుండును, సనకస నందనాదిభక్తజనవిందుండును నైన గోవిందుం డెవ్వరికి నజేయుండు గావున బుద్ధిమంతుండవై యెటకేనియుం దొలంగిపొమ్మనిన నొడంబడి యతం డిట్లనియె.[3]

⁠ 294

ఉ.⁠

ఏ నెటకేనియుం దొలఁగి యేగెద నీమహనీయరత్నమున్ మానుగ నీవు దాఁపుము రమాపతిబారికిఁ దప్పి వచ్చినన్ గానుక నాకు నిచ్చె దిటుగా కొకటైనను నిన్నె చేరెడుం గాని కడున్ రహస్యముగఁ గైకొనుమా నిను నమ్మి యిచ్చెదన్.[4]

⁠ 295

చ.⁠

అని తన చేతిరత్నముఁ బ్రయత్నము మీఱఁగ నిచ్చె నిచ్చినన్ మనమున సంతసిల్లియు సమంజసబుద్ధిఁ దలంచి యింక నీ పని యొరుతోడఁ జెప్పనని బాస యొనర్చినఁ గాక యొల్ల నే ననుటయు నట్లకాక యని యాతనికిన్ శపథంబు పల్కినన్.[5]

⁠ 296

ఆ.⁠

సంతసిల్లి యాశమంతకం బతిరహ, స్యంబు గాఁగ దాఁచె నంతలోనఁ దన్నుఁ బట్టికొనఁగఁ దగువారిఁ గృష్ణుండు, పనుచు టెఱిఁగి యతఁడు భయము గదుర.

⁠ 297

క.⁠

అతితీవ్రవాయువేగియు, శతయోజనవాహినియును సమధికసత్వో ద్ధతియును నగుగోడిగఁ దా, శతధన్వుం డెక్కి చనియె సత్వరవృత్తిన్.[6]

⁠ 298

వ.⁠

అంత బలదేవుండు దోడురా వాసుదేవుండు సైన్యసుగ్రీవమేఘపుష్పవరాహ

⁠

1. దుర్విచారము = చెడ్డయాలోచన.
2. బిట్టు = మిక్కిలి.
3. నిశాచరా...చక్రపాణి = రాక్షసరాజులయొక్క యంతఃపురస్త్రీల విధవత్వమునకు కారణమైన ఋజువైనపరాక్రమమును జూపుటకు చక్రమును చేతఁబట్టినవాఁడు, పాపప్రహారప్రకంపితజగత్ప్ర యప్రాణి = పాపమును (తొలఁగ) కొట్టుటచేత వణఁకఁజేయఁబడిన మూడులోకములలోని ప్రాణులును గలవాఁడు, ఫాలపట్టికాసంఘటిత = పట్టెలవంటి నొసళ్లయందుఁ జేర్పఁబడిన, విందుఁడు = తెలిసికొనువారుగాఁ గలవాఁడు.
4. దాఁపుము = దాఁచిపెట్టుము.
5. బాస = ప్రమాణము.
6. గోడిగన్ = ఆడుగుఱ్ఱమును.