పుట:Andhra-Sri-Vishnu-Puranamu.pdf/287

ఆ.⁠

అరద మెక్కి యతిరయంబునఁ దగువారుఁ, దాను వారణావతమున కరిగి పాండుసుతులఁ గూడి ప్రమదంబుతోనున్న, యబ్జనాభుకడకు నరుగుదెంచి.

⁠ 281

చ.⁠

ఉడుగనిబాష్పపూరముల నుగ్మలి యవ్విభుపాదపద్మముల్ దడుపుచు నర్ధరాత్రి శతధన్వుఁడు తండ్రి నకారణంబ రూ పడఁచుటయున్ శమంతకమహామణిరత్న మతిప్రయత్న మే ర్పడఁ గొని చన్న ధౌర్త్యము నపారపుదుఃఖముతోడఁ జెప్పినన్.

⁠ 282

క.⁠

వెఱఁగంది శౌరి యిట్లనుఁ, దెఱవా మీతండ్రి నిట్లు దెగ చంపిన యా మొఱకు శతధన్వు నిప్పుడ, నఱకెద మోమోటలేక నాచక్రమునన్.[1]

⁠ 283

క.⁠

అని సత్యభామ నూరా, ర్చి నళినదళలోచనుండు చెచ్చెరఁ గుంతీ తనయుల వీడ్కొని నిజపుర, మునకుం జనుదెంచెం బయనముల వేగమునన్.

⁠ 284

తే.⁠

వచ్చి యేకాంతమునఁ దమవారలైన, యుగ్రసేనాదిబలభద్రయోధవరుల తోడ శతధన్వుచేసిన తులువతనము, నెఱుకపడఁజెప్పి వెండియు నిట్టులనియె.

⁠ 285

మ.⁠

రవిదత్తం బగునాశమంతకమహారత్నార్థమై దారుణా టవిలో నాఁడు ప్రసేనుప్రాణములు గెంటంజేసె సింహంబు బాం ధవుఁ డయ్యు శతధన్వుఁ డిప్పు డిదె సత్రాజిత్తునిం జంపె ని ట్లు వృథాదుర్మరణంబునం బడిరి తోడ్తో నన్నయుం దమ్ముఁడునున్.[2]

⁠ 286

క.⁠

అని పలికి శౌరి సీరిం, గనుఁగొని యిట్లను శమంతకము ముల్లోకం బునకు నుపకారభూతము, మనకర్హముగాక యితరమనుజుల కగునే.[3]

⁠ 287

తే.⁠

ఇంత సేసినదుష్టాత్ము నిపుడె పట్టి, గెడపకుండిన మన కపకీర్తి వచ్చు ననిన శతధన్వుఁ బరిమార్చి యమ్మణీంద్ర, మర్థితోఁ బుచ్చుకొన సీరి యాస సేసి.[4]

⁠ 288

తే.⁠

శౌరికంటెను గోపరసప్రపూర్ణ, హృదయుఁడై యుండె నావిధం బెల్ల నెఱిఁగి వెఱచి శతధన్వుఁ డెంతయు విహ్వలించి, యన్యు లెఱుఁగకయుండ నేకాంతమునను.[5]

⁠ 289

క.⁠

కృతవర్మకడకుఁ జని య, చ్యుతుఁడు తనుం జంప నున్నయుద్యోగముఁ జె ప్పి తనకుఁ దోడై రమ్మని, యతనిం బ్రార్థించి పిలిచె నాహవమునకున్.[6]

⁠ 290

క.⁠

అవ్వచనములకు మదిలో, నవ్వుచుఁ గృతవర్మ పలికె ననుఁ బిలిచెదు నీ వవ్వనజాక్షుని మార్కొన, నివ్వెడఁ గుందనము నీకు నేటికిఁ గలిగెన్.[7]

⁠ 291

ఉ.⁠

ఏనును నీవు నేల జగ మింతయు నొక్కటఁ గూడి వచ్చినన్

⁠

1. తెగి = సాహసించి, మొఱకు = మూర్ఖుఁడైన.
2. గెంటంజేసెన్ = పోఁగొట్టెను.
3. సీరిన్ = బలరాముని.
4. కెడపకుండినన్ = చంపకున్న.
5. విహ్వలించి = చిత్తస్వాస్థ్యము తప్పి.
6. ఉద్యోగము - ప్రయత్నము, ఆహవమునకున్ = యుద్ధమునకు.
7. వెడఁగుందనము = పిచ్చితనము.