పుట:Andhra-Sri-Vishnu-Puranamu.pdf/266

⁠

వ్యాజమున నిను నలంపుచు, నీజాడలఁ బెట్టె దైవ మే మనవచ్చున్.[1]

⁠ 97

క.⁠

అని పలికి గారవించుచు, ననురాగము చెంగలింప నారాత్రి నరేం ద్రునకు మనోభవసౌఖ్యము, లొనరించి బహుప్రకారయుక్తుం జేసేన్.[2]

⁠ 98

వ.⁠

ఇవ్విధంబున సురతసుఖంబు లనుభవించిన మఱునాఁడు ప్రభాతసమయంబున నారాజవదన యారాజుతో నిట్లనియె.

⁠ 99

మ.⁠

ధనదప్రాభవ నీప్రసాదమున నంతర్వత్నినై యున్నదా నను సత్పుత్రకుఁ డొండు కాలమునకున్ జన్మించునా డీవు వ చ్చిన నీ కెల్లశుభంబులుం గలుగు విచ్చేయంగదే యంచుఁ బ ల్కిన రాజేంద్రుఁడు పట్టణంబునకు నేగెన్ సమ్మదం బొప్పఁగన్.[3]

⁠ 100

క.⁠

ఊర్వశి దనచెలులకు న, య్యుర్వీశుఁడు దానుఁ గలిసియుండుటయును గం ధర్వులు పోయినపోకలు, సర్వంబును దెలియఁజెప్పెఁ జతురప్రౌఢిన్.

⁠ 101

ఉ.⁠

ఆచెలు లవ్విధంబు దెలియన్ విని నివ్వెఱఁగంది యూర్వశిం జూచి లతాంగి యీనృపతిసూనుఁడు రెండవమన్మథుండు నీ కీచతురాత్ముతోఁ గలయు టించుక చాలదె యేము సైతమున్ వాఁచినవారియట్లు గరువంబునఁ గన్గొనుచుంటి మివ్విభున్.[4]

⁠

ఆ.⁠

ఇతనితోడఁగూడి యింకను గొంతకా, లము కుసుమబాణలలితసుఖము లనుభవింపు మనిన నగుఁగాక యని సమ్మ, తించి యిష్టలీలఁ దేలుచుండె.

⁠ 103

వ.⁠

అంతఁ బురూరవుండు సంవత్సరకాలంబునకు వచ్చిన నూర్వశి యాయు వను కుమారుం గాంచి యతనికి సమర్పించి యారాజుతోడం గలసి తొంటియట్ల యిష్టవినోదంబులు సలుపుచుండె. వెండియుఁ బుత్రపంచకంబునకు జననకారణం బైనగర్భంబుఁ దాల్చె నాసమయంబున.

⁠ 104

క.⁠

విరసంబునఁ దము నిరువుర, విరిదట్టుగఁ జేసినట్టి విశ్వావసుఁ డా ధరణీవల్లభుపాలికి, గరిమం జనుదెంచె సకలగంధర్వులతోన్.[5]

⁠ 105

వ.⁠

ఇట్లు వచ్చి గంధర్వు లానరేంద్రు నవలోకించి నీవు మాకపటకృత్యంబులవలన ననేక దుర్దశలం బొందితివి కావున నీకుం గరుణించి వరంబు లిచ్చెదము వేఁడుమనిన నతం డట్లకాక యని వినమ్రమస్తకుండై సకలారాతిభయంకరప్రతాపంబును జితేంద్రియసామర్థ్యంబును నానామిత్రబాంధవదీనావనప్రభావంబును నమితబల

⁠

1. వ్యాజమునన్ = నెపముచేత, అలంపుచున్ = శ్రమపెట్టుచు.
2. చెంగలింపన్ = అతిశయింపఁగా.
3. ధనదప్రాభవ = కుబేరుని ప్రభుత్వసంపదవంటి ప్రభుత్వసంపద గలవాఁడా, అంతర్వత్నిని = గర్భిణిని.
4. నివ్వెఱఁగంది = మిక్కిలి యాశ్చర్యమును పొంది, గరువంబునన్ = గౌరవముతో.
5. విరిదట్టుగన్ = ఎడఁబాయునట్టుగా, గరిమ = గౌరవముతో.