| వ. | ఇ ట్లనతిదూరంబున శరత్కాలదివాకరుండునుంబోలె ననవరతతేజోవిభాసి | 259 |
| క. | మనతండ్రి యధ్వరాశ్వముఁ, గొనివచ్చిన దొంగ వీఁడె గుఱ్ఱముతోడం | 260 |
| ఉత్సాహము. | అనుచు బెట్టిదంబులాడునవనినాథసూనులం | 261 |
| తే. | ఇవ్విధంబునఁ గపిలమునీంద్రుకోప, పావకముచేతఁ బుత్రులు భస్మమైన | 262 |
| వ. | పనిచిన నయ్యసమంజసపుత్రుండు నరిగి. | 263 |
| ఆ. | సగరసుతులు మున్ను చనినమార్గమునంద, యరిగి కపిలమౌని నర్థిఁ గాంచి | 264 |
| క. | కపిలుఁడు ప్రసన్నమతియై, నృపనందనుఁ జూచి పుత్ర నీ కీహయమున్ | 265 |
| వ. | అనిన నంశుమంతుండు కృపాయత్తచిత్తుం డైనయమ్మునీంద్రునకుఁ గృతాంజలియై | 266 |
| శా. | నీపౌత్రుండు భగీరథుం డతితపోనిష్ఠాపరుండై త్రిలో | 267 |
| ఉ. | పూని ముకుందుపాదమునఁ బుట్టి జగత్పరిపూత యైనగం | |
- ↑ అశేషదిశాసముద్యోతమానుఁడు = ఎల్లదిక్కులను ప్రకాశింపఁజేయుచున్నవాఁడు, సముద్యతాయుధహస్తులు = ఎత్తఁబడిన ఆయుధములు చేతులందుఁ గలవారు.
- ↑ బెట్టిదంబులు = పరుషవాక్యములు.
- ↑ త్రిలోకీపూతంబు = మూఁడులోకములను పావనములనుగాఁ జేయునది, వేల్పుటేఱు = దేవగంగ, చెలంగించున్ = ప్రవహింపఁజేయును, ప్లావంబు = తడియుట, శశ్వత్స్వర్గసౌఖ్యోన్నతులు = మేలైన స్వర్గసుఖముయొక్క ఘనతలు.
