| | వృషలీతనుభవుని వృషలీవిభుని గృహదాహకుఁ గానీను ధర్మరహితు | |
| ఆ. | గుష్ఠరోగిఁ గుండుఁ గోళకు నతివృద్ధు, బేడి దేవలకునిఁ బిన్నపడుచు | 256 |
| ఆ. | యోగ్యులైన బ్రాహ్మణోత్తములను దొలు, నాటిరాత్రి భోజనంబు పిదపఁ | 257 |
| క. | స్త్రీసంభోగము గమనా, యాసముఁ గోపంబు నుడిగి యతినియమముతో | 258 |
| క. | పైతృకకర్తలు భోక్తలు, నాతులతో రతులు సలిపినను వారలెపో | 259 |
| క. | కావునఁ గర్తయు భోక్తయు, భావపరిజ్ఞానశుద్ధిఁ బాటించి ధరి | 260 |
| క. | తనయింటికి విప్రులఁ గొని, చని శాస్త్రార్థంబు గాఁగ సంకల్పముతో | 261 |
| వ. | ఆసనంబులం బ్రవేశంబు చేయించి. | 262 |
| తే. | విశ్వదేవార్థ మిరువురు విప్రవరులఁ, బ్రాఙ్ముఖంబుగ నొనరించి పైతృకార్థ | 263 |
| వ. | పితృపితామహప్రపితామహుల నిజగోత్రనామోచ్చారణపూర్వకంబుగా వసు | |
- ↑ పరిత్యాగి = బొత్తిగా విడిచినవానిని, సోమవిక్రయున్ = సోమలతను అమ్మునట్టివానిని, హరికథావిముఖున్ = విష్ణుకథలకు మాఱుమొగమైనవానిని, బధిరున్ = చెవిటివానిని, వృషలీ = పెండ్లిగాక రజస్వలయైన స్త్రీలోనగునది, గృహదాహటిన్ = ఇల్లు కాల్చినవానిని, కానీనున్ = పెండ్లికానిదాని కొడుకును, గ్రామయాజకున్ = ఊరిపురోహితుని, పదభ్రష్టున్ = ఉత్తమపదమునుండి తొలఁగినవానిని, కునఖిన్ = వికృతనఖుని, కుండున్ = మగఁ డుండఁగా ఱంకుమగనికిఁ గన్నదానికొడుకును, గోళకున్ = మగఁడు చచ్చినపిమ్మట ఱంకుమగనికిఁ గన్నదాని కొడుకును, పేడిన్ = నపుంసకుని (లేక) తగినవయసు వచ్చియు మీసము మొలవనివానిని, దేవలకునిన్ పూజారివానిని, పిన్నపడుచువానిన్ = బాలుని, పైతృకంబులకు = పితృకర్మలకు.
- ↑ కర్త = చేయువాఁడు, భోక్త = భుజించువాఁడు.
- ↑ కుతపకాలము = మిట్టమధ్యాహ్నము.
- ↑ క్షణము = నిమంత్రణార్థము నియమించి యిచ్చెడు అక్షతలు మొదలగునది.
- ↑ ప్రాఙ్ముఖంబుగ = తూర్పుమొగముగా, అలవరించి = జతపఱిచి.
