| తల విరియఁబోసికొని యొంటి వెలికివచ్చి, రాత్రి నిలుచుండఁ గాదండ్రు రాజముఖ్య. | 241 |
క. | జగడము పెండ్లియుఁ దనతోఁ, దగుచోటులఁ జేయవలయుఁ దా నందఱతోఁ | 242 |
క. | బలవంతుతోడఁ బగయును, బలహీనునితోడఁ జేయు బంధుత్వముఁ దాఁ | 243 |
ఆ. | కాలు కాలఁ దోమి కడుగుట వెండ్రుకల్, విడిచి త్రిప్పుకొనుట నడుచుచుండి | 244 |
ఆ. | వానయైన నెండవచ్చిన గొడు గవ, శ్యంబు వలయు రాత్రి యడవిలోనఁ | 245 |
క. | కెలఁకులమీఁదను దూరము, బలుమఱుఁ జూడంగఁ జనదు పయనంబునఁ గో | 246 |
వ. | ఇట్లు నీతిపరుండై నిజకులాచారం బైనధర్మంబు వదలక ధర్మార్థకామంబులయందు | 247 |
క. | భృగువంశోత్తమ నీచే, నగణితముగ వినఁగఁ గలిగె నఖిలము విశదం | 248 |
పైతృకకర్మక్రమమును వివరించుట
వ. | అనిన భార్గవనందనుండు రాజనందనున కిట్లనియె. | 249 |
తే. | పెద్దనిదురకు మాఁగన్ను పెట్టుచున్న, మానవునిఁ దెచ్చి దక్షిణమస్తకంబు | 250 |
తే. | అచ్యుతానంతగోవింద యనుచుఁ బద్మ, నాభునామత్రయోచ్చారణంబు చేసి | |
- ↑ గుదియ = దుడ్డుగఱ్ఱ.
- ↑ సమదర్శి = ఎచ్చుతక్కువలు లేక చూచువాఁడు, పరిహరించి = విడిచి.
- ↑ అగణితముగన్ = లెక్కలేక, పైతృకకర్మకాండము = పితృసంబంధమైన కర్మములసమూహము.
- ↑ పెద్దనిదురకున్ = చావునకు, మాఁగన్ను పెట్టుచున్న మానవునిన్ = కన్నులు తేలవేయుచున్న మనుష్యుని, మస్తకము = తల, మహీశయ్యన్ = నేలమీఁదను, ఉత్క్రాంతిదానము = ప్రాణము పోవుటను గుఱించినదానము, అవనిదేవోత్తమునకున్ = బ్రాహ్మణశ్రేష్ఠునికి.