| లోకములు మెచ్చ నభిమతలోకములకుఁ, బోవు నాభూమిపాలుఁడు భూవరేణ్య.[1] | 139 |
సీ. | బ్రాహ్మణక్షత్రియోపాస్తి దప్పక శ్రుతు లభ్యసించుచు దాన మర్హవృత్తి | |
తే. | బైరు వాణిజ్యమును బశుపాలనంబు, వదలకుండంగవలయును వైశ్యవరుని | 140 |
సీ. | వసుధామరక్షత్రవైశ్యజాతులకు శుశ్రూషలు గావించుచును గులోచి | |
తే. | నఖిలజనములు ప్రియమందునట్టిమహిమ, గలిగి ఋతుకాలములయందుఁ గాంత గవిసి | 141 |
ఉ. | మైత్రియు సత్యమున్ దయయు మంచితనంబును మాయలేమియుం | 142 |
తే. | ఎంతదురవస్థ వచ్చిన నెంతగీడు, గల్గియుండిన నెన్నివిఘ్నంబు లైనఁ | 143 |
వ. | అని యిట్లు వర్ణాశ్రమధర్మంబు లుపన్యసించి యాశ్రమంబులు చెప్పువాఁడై | 144 |
తే. | బాలకుం డుపనీతుఁడై బ్రహ్మచర్య, మాచరింపంగఁ బూని వేదాధ్యయనము | 145 |
తే. | వేదశాస్త్రపురాణార్థవేది విగత, రాగు గుణవంతు నానావిధాగమజ్ఞు | |
- ↑ ధర్మి = ధర్మముచేయువాఁడు, త్రివర్గపరతన్ = ధర్మార్థకామములయం దాసక్తి కలిగినతనముచేత, పార్థివునకున్ = రాజునకు.
- ↑ ఉపాస్తి = ఉపాసన - అర్చన, నిత్యము = ప్రతిదినము తప్పక చేయవలసినది, నైమిత్తికము = ఏదేనినిమిత్తముచేత పితృదేవతాదుల నుద్దేశించి చేయవలసినది, మేర = మర్యాద - క్రమము, సరణి = మార్గము.
- ↑ మాయ = వంచన, మేళనము = కలగలుపు.