| | దంబున దురాచారంబు చేసిన మేనల్లునిం గోపంబు నిలువనోపక తన్నిన.[1] | 80 |
| ఆ. | బ్రహ్మహత్యతోడఁ బ్రతియైనయాపాప, మతనిఁ జెందె నప్పు డమ్మహాత్తుఁ | 81 |
| తే. | అని విచారించి శిష్యుల నపుడు పిల్చి, మీరలండఱు నను సంక్రమించినట్టి | 82 |
| క. | గురువులఁ గనుఁగొని యే నీ, దురితముఁ బాపంగ నోవుదును వీరలు నా | 83 |
| క. | అని యిట్లు గురువుసన్నిధి, దనగర్వము మెఱసి విప్రతతులను నిందిం | 84 |
| తే. | ఓరి నాముందఱనె మొగమోటలేక, నీవు గర్వించి బ్రాహ్మణనింద చేసి | 85 |
| వ. | కావున నీవు నావలన నేర్చిన వేదంబు మరలం గ్రక్కి పొమ్మనిన. | 86 |
| చ. | అనఘుఁడు యాజ్ఞవల్కి గురునం ఘ్రులకున్ బ్రణమిల్లి నామదిన్ | 87 |
| వ. | యాజ్ఞవల్కియు ననేకప్రకారంబులం బ్రార్థించి యతనివలన మెత్తఁబాటుగానక | 88 |
| క. | అత్తపసి యిట్లు గ్రక్కిన, నెత్తురుమాంసములు నైననిఖిలశ్రుతులున్ | 89 |
| ఆ. | అంత యాజ్ఞవల్కి యాచార్యుదోషంబుఁ, బాపి గురువుమీఁదిభక్తిఁ జేసి | 90 |
| వ. | సకలవేదమయుం డైనసూర్యదేవుని నారాధించుచుండె నంత. | 91 |
| తే. | వాజిరూపంబుతో వచ్చి వనజహితుఁడు, యాజ్ఞవల్కికిఁ బ్రత్యక్షమై వరంబు | 92 |
| తే. | అనఘ నాగురుఁ డెఱుఁగనియతిరహస్య, మగుయజుర్వేద మిపుడు నే నభ్యసింప | |
- ↑ ప్రల్లదంబునన్ = ముష్కరత్వముతో, దురాచారంబు = చెడ్డనడత.
- ↑ కలఁగి = కలఁత నొంది.
- ↑ సంక్రమించినట్టి = పొందిన, ఉడుగంగన్ =అణఁగ - పోవ.
- ↑ దురితము = పాపము.
- ↑ మండుచున్ = కోపవికారమును జూపుచు.
- ↑ మొగమోట = దాక్షిణ్యము.
- ↑ ననిచిన = అతిశయించిన, కోపభరము = కోపముయొక్క అతిశయము.
- ↑ మెత్తఁబాటు = మృదుత్వము - దయ కలిగినతనము, రుధిరరూపంబుగాన్ = నెత్తురుగా, ఛర్ది చేసి = క్రక్కి.
- ↑ వాజి = గుఱ్ఱము, వనజహితుఁడు = సూర్యుఁడు.
