| ఆ. | గరిమ వైశ్వదేవికముఁ జేసి బలిహర, ణార్థమై నిదాఘుఁ డాత్మగృహము | 345 |
| తే. | ఆదరంబునఁ గొనివచ్చి యాసనార్ఘ్య, పాద్యములఁ బూజ గావించి బడలివచ్చి | 346 |
| క. | నాకుఁ గదన్నంబులపై, నేకాలము మనసుపుట్ట దిపుడు పదార్థా | 347 |
| క. | తనయింట నప్పు డాయిత, మొనరించినకమ్మదావు లొలుకురసావ | 348 |
| ఆ. | ఇపుడు చెప్పినట్టి విన్నియుఁ గడుఁ గద, న్నంబు లింక షడ్రసంబులందు | 349 |
| చ. | అనిన నిదాఘుఁ డప్పుడు కులాంగనశాలినిఁ జూచి వేగ నీ | 350 |
| వ. | ఇట్లు భుజించి స్వస్థచిత్తుండై కూర్చున్న ఋభునకు నిదాఘుం డిట్లనియె. | 351 |
| క. | ఇయ్యాహారంబులచే, నయ్యా బడలికలు దీఱెనా సంతోషం | 352 |
| క. | ఎందుండి వచ్చితిరి మీ, రెందుల కేగెదరు నిలయ మెచ్చో టనినన్ | 353 |
| క. | కడు నాఁకలి గొని యన్నము, గుడిచినవారలకుఁ దృప్తి గూరును మున్నె | 354 |
| చ. | అనవరతంబుఁ బార్థివములై కనుకుట్టెడు ధాతుసంచయం | 355 |
| వ. | అని మఱియును. | 356 |
| ఆ. | కాన నాకుఁ దృప్తి గల దెల్లకాలంబు, తనకు నొదవుతుష్టియును సుఖంబుఁ | 357 |
| వ. | కావునఁ బరమాత్మునకు నివ్విధంబులు లేవు. | 358 |
- ↑ కదన్నంబులపైన్ = కుత్సితాన్నముమీఁద.
- ↑ కమ్మతావులొలుకు = మధురమైన వాసనలను వ్యాపింపఁజేయుచున్న, చాపట్లు = దోసలు.
- ↑ మృష్ట = మధురమైన, ఆయితంబు = సిద్ధము.
- ↑ పరితుష్టంబు = చక్కగా తృప్తిపొందినది, ఆఁకొంటివిగా = ఆఁకలి గొంటివికదా.
- ↑ మందస్మితుఁడు = చిఱువ్వుగలవాఁడు.
- ↑ కూరును = కలుగును.
- ↑ పార్థివములు = పృథివివలనఁ గలిగినవి, (పృథివి = భూమి,) ధాతుసంచయము = ధాతుపదార్థముల సమూహము.
