పుట:Andhra-Sri-Vishnu-Puranamu.pdf/161

⁠

దనధనధాన్యబాంధవజనంబులఁ గోరుట యెల్ల హేతువై యనయము నుండుఁ గానఁ బరమార్థము గాదు తలంచి చూచినన్.

⁠ 327

క.⁠

సవనము శ్రేయస్కరమని, వివరించిన ఫలములందు వేడుక గలమా నవులకు స్వర్ణము నిచ్చిన, యవనీశ్వర యదియుఁ బారమార్థిక మగునే.

⁠ 328

మ.⁠

పరమధ్యానము సేయుమంచును మదిన్ భావించినన్ జీవుఁడున్ బరమాత్ముండును యోగవిద్యవలనన్ శ్రాపింతు రేకస్థితిన్ ధరణీనాథ తదీయదర్శనమహత్వప్రాప్తికిన్ హేతువై పరఁగుం గావునఁ బారమార్థికము చెప్పన్ వచ్చునే యెమ్మెయిన్.[1]

⁠ 329

సీ.⁠

ధర్మార్థు లగుచుఁ కొందఱు ధనంబు వ్యయంబు సేయంగ ధర్మంబుఁ జెందు నందుఁ గొందఱు తమతమకోర్కి కర్థము లిత్తు రందుఁ గామఫలంబు లనుభవింతు రవి మొదలయిన యనేకధర్మంబులు పరమార్థములుగఁ జెప్పంగరాదు పుత్రునిఁ బరమార్థముగ నిరూపించినఁ దనతండ్రికిఁ దనయుఁ డగుటఁ

⁠

తే.⁠

బట్టి పరమార్గములు పరంపరలఁ జెల్లుఁ, గాని యిదమిత్థమని పలుకంగఁబోల దవనిరాజ్యంబు పరమార్థ మనిన నది గ, లిగినఁ గలుగును లేకున్న లేకపోవు.[2]

⁠ 330

తే.⁠

ఋగ్యజుస్సామములయందు నీడితంబు, లైనయాగంబులును బరమార్ధములుగ నెట్లు చెప్పంగవచ్చు నరేంద్ర కర్మ, ఫలనిరూపణవృత్తిఁ జూపట్టు నవియు.[3]

⁠ 331

క.⁠

ఏయేకారణములచే, నేయేకార్యములు వుట్టు నీప్సితములతో నాయాహేతువు క్రియలం, దాయాఫలములు ఘటిల్లు నదియె ట్లనినన్.[4]

⁠ 332

ఆ.⁠

ధారుణీవశమును గారణరూప మై, నట్టిమంటివలనఁ బుట్టినట్టి కార్యరూప మయినఘటములు గారణ, రూప మయినమంటిరూప కాన.

⁠ 333

ఉ.⁠

కావున నాశభావములు గైకొనుచున్న సమిత్కుశాక్షతా జ్యావలిచేత వేల్వఁబడు యాగపుఁగర్మములున్ వినాశమై పోవునెకాని సుస్థిరతఁ బొంది వెలుంగవు దీర్ఘ కాలమున్ భూవర కార్యకారణములుం బరమార్థములే తలంపఁగన్.

⁠ 334

ఆ.⁠

విమలకర్మగోచరము లైనఫలముఁలు, బుద్బుదములపోలెఁ బుట్టు నణఁగు దేశకాలముల కధీనంబు లైనవి, తత్వ మనుచుఁ జెప్పఁ దగుట యెట్లు.[5]

⁠ 335

క.⁠

భూపాలతిలక కడుసం, క్షేపంబుగ నీకుఁ దెలియఁజెప్పెదఁ బరమా ర్థోపాయరహస్యంబులు, దీపింపఁగ సూక్ష్మబుద్ధిఁ దెలియుము మదిలోన్.[6]

⁠ 336

శా.⁠

ఏకవ్యాపకమై సమస్తగతమై హేవాకమై శ్రీకరం

⁠

1. ప్రాపింతురు = పొందుదురు.
2. ఇదమిత్థ మని = ఇది యిట్లు అని, పలుకఁబోలదు = చెప్పఁదగదు.
3. ఈడితంబులు = కొనియాడఁబడినవి - చెప్పఁబడినవి యనుట.
4. ఈప్సితములతోన్ = కోరికలతో, ఘటిల్లున్ = కలుగును.
5. బుద్బుదములపోలెన్ = నీళ్లలోని బుగ్గలవలె.
6. భూపాలతిలక = రాజశ్రేష్ఠుఁడా.