పుట:Andhra-Sri-Vishnu-Puranamu.pdf/155

⁠

కీమేను విడువఁ బాటిలె, నేమని దుఃఖంతు దైవ మెంతకుఁ దెచ్చెన్.[1]

⁠ 266

వ.⁠

అని బహుప్రకారంబులు నాయిఱ్ఱికొదమ నక్కునం గదియ నదిమి దుఃఖించుచు తదీయమోహపాశబద్ధుండై ప్రాణపరిత్యాగఁబు చేసి దేహాంతరంబున జాతిస్మర త్వంబు గలిగి యేణసంగదోషంబువలన జంబూమార్గంబున నొక్కపుణ్యారణ్యం బున హరిణంబై జన్మించి పూర్వజన్మసంస్కారంబున నైనపుణ్యంబునం జేసి మాతృ పరిత్యాగం బొనరించి.[2]

⁠ 267

క.⁠

సాలగ్రామమునకుఁ జని, తాలిమితోఁ బూర్వపరిచితం బగుయోగ శ్రీలలితబుద్ధిఎ దప్పక, యాశీలఁ జరించుచుండె హరిణము తెలివిన్.

⁠ 268

క.⁠

వెస వో నెండినయాకులు, గసువులు మేయుచును దేహగౌరవ మొకరీ తి సమాప్తిఁ బొందఁజేయుచు, నసదృశగతి సంచరించు నామృగ మచటన్.[3]

⁠ 269

వ.⁠

ఇవ్విధంబున దేహయాత్ర చేసి కొంతకాలంబునకు శరీరంబు విడిచి.

⁠ 270

మ.⁠

సకలామ్నాయరహస్యవేది యగుచున్ శాస్త్రార్థతత్త్వజ్ఞుఁ డై ప్రకటజ్ఞానగరిష్ఠుఁడై యతలితబ్రహ్మజ్ఞుండై నిర్మల స్వకులాచారపరాయణప్రముఖుఁడై జాతిస్మరత్వంబుతో నొకవిప్రోత్తముఁడై జనించె ధరపై యోగీంద్రవంశంబునన్.[4]

⁠ 271

వ.⁠

ఇట్లు జన్మించి జడవేషంబునం బెరిగి యథాకాలంబునఁ గృతోపనయనుండై గు రూపదేశమార్గంబు లైన వేదపాఠంబులు తనవివేకంబునకు నిస్సారభూతంబు లైనం చిరస్కరించి పూర్వజన్మంబున హరిణసంగతదోషంబున ననేకదుఃఖంబు లనుభవించినవాఁ డగుటం జేసి నిస్సంగహేతుకంబులును సకలజనావమానంబు లును నైనకర్మంబు లాచరించుచు నుండి.[5]

⁠ 272

తే.⁠

యోగి ప్రచ్ఛన్నవృత్తిమై నుండకున్నఁ, బరమతత్వైకచింత కుపాధి పుట్టు ననుచు మును పంకజాసనుఁ డానతిచ్చి, నట్టి వేదార్థపద్ధతు లాత్మఁ దలఁచి.[6]

⁠ 273

మ.⁠

జడవేషంబును గ్రామ్యభాషలు నవిస్పష్టానులాపంబులుం గడుమాలిన్యశరీరముం బటుకురాగాక్రాంతకేశంబులున్ బెడఁకుంజూపులు క్లిన్నదంతచయమున్ వెఱ్ఱాటలున్ బాటలున్

⁠

1. కుఱ్ఱ = బిడ్డ, పాటిలెన్ = కలిగెను.
2. అక్కునన్ = ఱొమ్మునందు, జాతిస్మరత్వంబు = పూర్వజన్మమునందు తానున్నవిధము తెలిసినతనము.
3. దేహగౌరవము = శరీరముయొక్క ఘనత.
4. ఆమ్నాయరహస్యవేది = వేదార్థరహస్యముల నెఱిఁగినవాఁడు, గరిష్ఠుఁడు = గొప్పవాఁడు.
5. యథాకాలంబునన్ = తగినకాలమున, నిస్పంగహేతుకంబులు = సంగములేమికి కారణములైనవి.
6. ప్రచ్ఛన్నవృత్తిమైన్ = మఱుఁగుపడిన వర్తనముతో, ఉపాధి = లోపము.