| | ధర నౌరభ్రకమృగయులు, స్థిరవహ్నిజ్వాలఁ గూలి చిక్కుదురు సుమీ.[1] | 124 |
| క. | వ్రతలోపం బొనరించిన, యతఁడు నిజాశ్రమము విడుచునతఁడును బాక | 125 |
| ఆ. | పగలు నిద్రవోవు బ్రహ్మచారియు దివా, స్ఖలితమతియు మిత్రఘాతుకుండు | 126 |
| వ. | ఇవ్విధంబురం జెప్పబడినరకంబులకంటే నత్యంతదారుణంబు లైనదుర్గతు లనేక | 127 |
| క. | పాతకము లెన్ని నరక, వ్రాతంబులు నన్ని గలవు వానివలన హీ | 128 |
| క. | నరకముల నున్నవారలు, సురల నధోవదను లగుచుఁ జూతురు సురలున్ | 129 |
| ఆ. | పుణ్యపరులు స్వర్గమున కెట్టు లరుగుదు, రట్ల పాపకర్ము లైనవారు | 130 |
| క. | హృదయమునకు సంతోషం, బొదవుట స్వర్గంబు దుఃఖ మొందుట నరకం | 131 |
| క. | ఏపునఁ దమదుష్కృతములఁ, బాపఁగ నర్హంబు లైన ప్రాయశ్చిత్త | 132 |
| వ. | తొల్లి స్వాయంభువాదు లైనమనువులును మహామునులును మనుష్యులపాత | 133 |
- ↑ వనిన్ = వనమును, లోఁబఱచిన నరుఁడు = తక్కువపడఁజేసిన మనుష్యుఁడు - మాలవేయుట మొదలగువానికై పూచి కాచియుండు వృక్షములను నఱికిన మనుష్యుఁడు, ఔరభ్రకమృగయులు = గొఱ్ఱెలను మేపి జీవించువాఁడును వేఁటాడి జీవించువాఁడును.
- ↑ దివాస్ఖలితమతి = పగలు రేతస్సును కార్చునట్టి బుద్ధిగలవాఁడు, మిత్రఘాతుకుఁడు = మిత్రుని జెఱుచువాఁడు, ఆశ్రితఘ్నుఁడు = తన్ను ఆశ్రయించినవానిని చెఱుచువాఁడు.
- ↑ దారుణంబులు = భయంకరములు, దుర్గతులు = నరకములు, దుష్కృతకర్ములు = పాపకర్ములు, యాతనాగతులు = తీవ్రవేదనను పొందువారు, హేతుభూతంబులు = కారణములైనవి.
- ↑ హీనాతిశయములు = తక్కువ యెక్కువలు, సుఖాతీతములు = సుఖమును అతిక్రమించినవి - సుఖము లేనివి.
- ↑ అధోవదనులు = తలక్రిందైన మొగములు గలవారు, నరకస్థులన్ = నరకములయం దుండువారిని, అధశ్శిరములతోన్ = క్రిందికి వంపఁబడిన మొగములతో, ఎల్లప్రొద్దున్ = సర్వకాలమును.
- ↑ నరకకూపనివాసులు = నరకము లనెడు నూతులయందు వసించువారు, అవధి = మేర.
- ↑ సదమలయశ = నిర్మలమైన కీర్తిగలవాఁడా, సంజ్ఞలు = పేళ్లు గలవి.
- ↑ ఏపునన్ = గర్వముతో, దుష్కృతములన్ = పాపములను, పతితులు = పడినవారు.
