వేని శిరశ్శ్రవోంసముల వెల్గుఁ గిరీటసుకుండలాంగదాల్
వేని కరంబుల౯ సతము వీడకయుండెడు శంఖచక్రముల్
వాని కనామయంబునిడ వందనము ల్పొనరింతు భాస్కరా! ౨౬౬
డేడీ వాఁడు పరుండెయైన? అగు దీవే వాఁడు నవ్వాఁడె నీ
వీ డెవ్వాఁడును గాఁడు నీకు రుజ మాయింప౯. కటాక్షించి నా
వాఁడే వీఁడని రోగశేషము శమింపంజేయవే భాస్కరా! ౨౬౭
ద్విజులకుఁ జేయు దానములు వేల్మి జపంబు సురార్చనంబు భే
షజములు దాని శాంతికగు సాధనముల్. భుజియించుచుంటి భే
షజము సురార్చనంబు తగ సల్పుచునుంటి స్తుతించి భాస్కరా!
ద్ధురమై వేఁడియె వీడ దించుకయు. ఆదుర్వ్యాధియే మూల మీ
చరణవ్యాధికి. కాన నెట్లయినఁ దత్సంహారముం జేసితే౯
సురుగుం బూర్తిగఁ గాలితీఁపు. బలముం దో నబ్బెడి౯ భాస్కరా!
ష్ణేన ప్రశామ్య తేయనుట నిక్కముగాఁగల. దట్లుగాన నె
ట్లేనియు వేఁడివేల్పవగు నీవె సమస్తము చక్కగాఁగ నా
మేనఁగలట్టివేఁడిని శమింపఁగఁజేయఁగనౌను భాస్కరా! ౨౭౦
గులగుల. గోకలేక నునుగోళ్ళును దోళ్ళగుచుండె. రేఁబవ
ళ్ళొలికెడి రస్త మంగములనుండి. శరీరము పుండ్లతోడ సం
కులమును నీరసంబు. కనుగొమ్మిటు నాదురవస్థ భాస్కరా! ౨౭౧
గాదిలిబిడ్డ లందఱికిఁ గల్గెను. కాని యొకండు చెప్పె మీ
బాద దొలంగుకాలమది ప్రాప్తముకావున నీవిధంబుగ౯
మీఁదికిఁబొంగె రోగమని. మిక్కిలి సంతసమయ్యె భాస్కరా!
