Jump to content

పుట:AarogyaBhaskaramu.djvu/52

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట ఆమోదించబడ్డది
38
శా|| ఆరోగ్యంబును గోలుపోయి యొకమూడబ్దంబులు౯ నీస్తుతి౯

ప్రారంభించి యొకబ్దము౯ గడపఁగానయ్యె౯. కృతాచారసం

స్కారుండైన పరాశరుం డనె "కలౌ సంవత్సరే" యంచు. నీ

కారుణ్యంబున రోగవర్జితుఁడనేఁగానే యిఁక౯ భాస్కరా! ౨౫౯

శా|| నాయారోగ్యముఁగూర్చి నేను నిను దైన్యంబూని కొండాడుటల్

న్యాయంబౌటటులుండ నాదు హితులున్ న౯ గూర్చి నీస్తోత్రము౯

చేయంబూనిరి. వారికోసమయినన్ శీఘ్రంబుగా నాయెడ౯

నీయౌదార్యముఁజూపు దౌదు నిఁకనే౯ నీరోగుఁడ౯ భాస్కరా!

ఉ|| ధీయుతుఁడున్ బియే యపనిదేవుఁడు సత్కవి యైన రామసు

బ్రాయుఁడు సన్మదర్థమయి రాఘవుమీఁద ననేకపద్యముల్

వ్రాయఁగడింగినాఁ. డతని వ్రాఁత లతండు ననేకధా వృథా

చేయఁడనామయంబునిడు. శ్రీయునుగూర్చెడి నాకు భాస్కరా!

చం|| అతఁ డతిభక్తితోడఁ గవితాతిశయంబును జూపి జానకీ

పతిశతకంబునుం దనదు పట్టికి భార్యకు నాయు విచ్చి ప్రో

చుతమని వేంకటేశ్వరుని స్తోత్రముసేయుచు నింకనొక్కడౌ

శతకము వ్రాసినట్టి బుధసన్నుతుఁడున్నతుఁ డెన్న భాస్కరా!

శా|| లో రంజిల్లిన నాపదల్ తొలఁచుఁ దా లోకాభిరాముండు త

చ్ఛ్రీరాముండు. సమ స్తసంపదలునుం జేకూర్చు. లోకత్రయా

ధారుం దద్భవదూరుఁగూర్చి యసకృద్దండంబు లర్పించి పూ

ర్ణారోగ్యంబునుబొందుకాలమది యత్యాసన్నమో భాస్కరా! ౨౬౩

మ|| ఘనుఁడౌ రాముఁడు రాఘవుండు. రఘువో కాకుస్థుఁ డాసత్కకు

స్థుని దిక్ష్వాకునృతాలు నన్వయము. తత్షోణీధవాగ్ర్యుండు నీ

మనుమండౌ మను నాత్మజాతుఁ డిటుల౯ క్ష్మాపుత్రికాజాని త్వ

జ్జననంబందె జనించె. కాఁడు పరుఁ డెంచ౯ నీకుఁదా భాస్కరా!

శా|| ఎన్నం ద్వత్ప్రయతాన్వవాయభవుఁడౌటేకాక రాముండు సా

క్షాన్నారాయణుఁ డంబుజాసనమునం గ్రాలు౯. భవన్మండలం

బు న్నిత్యంబు నలంకరించు. అతఁడేపో ధ్యేయుఁ డార్యాళి. కా

వెన్ను౯ సన్నుతి సేయుచుంటి. నిడులే వే సౌఖ్యము౯ భాస్కరా!