కూడ౯ నేఁడు సమాక్రమించినది. ఆకువ్యాధియే వేఁడి. తా
పాడైపోవనె యద్ది పొంగినదిపో పామాకృతిం బైకి. నీ
వేఁడి౯ సైఁపఁగలేక యీవల కిటుల్ వెళ్ళంగనౌ భాస్కరా!
వలఁగూర్చుండిన నేమితక్కువ? జగద్బంధుండవైనట్టి నీ
అలఘుప్రేమము మాపయిం గలుగ మాయారోగ్యభాగ్యంబు ల
గ్గలమే యయ్యెడిఁగాని యున్నె కొద నిక్కంబారయ౯ భాస్కరా!
ఉపచారంబులు చేయఁగావలయు. నిం కుత్పన్నసౌహార్దులై
నపయిం గైతవ మౌపచారికము. కాన౯ సుప్రసన్నాత్ము నీ
ఉపచారంబులు కట్తిపెట్టుదును నేనుచ్చైఃకరా! భాస్కరా! ౨౭౫
ర్వత్ర స్వమిత్రభావమును వారక చూపనె చూపుచుందు. వే
స్తోత్రముతోడి యక్కఱయు సుంత కనంబడ. దందు రోగము
గ్గాత్రునిపట్ల మిత్రుఁడధికంబుగఁజూపఁడె మైత్రి భాస్కరా! ౨౭౬
స్తుతి సంపూర్ణముసేయుచుంటి. ఇఁక నా సూనుత్రయం బేను నా
సతి నీయగ్గము. మత్కుటుంబమునకు౯ సంరక్షకుం డీవె. క
ల్గుత మారోగ్యము తీఱుత౯వ్యధులు. శ్రీలుం గూడుత౯ భాస్కరా! ౨౭౭
