కఱకుంగత్తుల యాపరేషనుగదిం గాల్వెట్టుడు౯ వచ్చిర
ప్డిరువు ర్డాక్టరు. లిచ్చిరంత స్మృతివో నేమందొ తత్సత్తచే
ఎఱుఁగ౯ రాకెది నిద్రపట్టినటు లయ్యె౯ నా కహో భాస్కరా!
తీయఁగనైన నీరమును దీసి స్వకీయపు నేర్పుకల్మిమై
చేయఁగనున్నదంతయును జేసి క్రమంబుగ వార లాపల౯
పోయిరి తెల్విలేనినను భూశయనంబునఁ జేర్చి భాస్కరా! ౨౩౯
ఆశదొలంగెఁ జుట్టలకు. హాయనుచుండిరి. కాని యింతలో
క్లేశములొందువార లిల లేరని కన్నులు విప్పి చూచితి౯.
దేశము గొడ్డువోవదొకొ నే ధుతజీవుఁడనైన భాస్కరా! ౨౪౦
మోయంగాఁగలవారలెవ్వ? రిడియెంబోనాకుఁ దద్బ్రహ్మ దీ
ర్ఘాయుష్యంబు. ననర్థితుండతఁడు తా. ఆరోగ్యముంగూర్చి యెం
తో యభ్యర్థితుఁడీ. వటయ్యు నిడ వోహో దాని నోభాస్కరా!
చేవదొలంగియుండియును జీవముఁ బాయను నేను. వెండి ఛి
న్నావయవంపుఁజర్మమది యల్లుకొనె౯ దివసాష్టకంబులో.
పోవఁగనయ్యెఁ దద్వికృతి. పూర్వపుటాకృతివచ్చె భాస్కరా!
సిన యాడాక్టరునింటి. కాయన కడు౯ శిష్టుం. డసిష్టాంటుస
ర్జను. మధ్వావనిదేవవంశజుఁడు. పేర౯ మాధవాచార్యుఁ. డా
ఘను కారుణ్యముకల్మి నింతతొరగా గట్టెక్కితి౯ భాస్కరా!
పావిధిగానె యున్నయది. అండగనీరమె మూలమైనచో
పోవుచునుండె నప్డెయది. పోవదుకావున నుష్ణమూలమం
చేవియొ మందు లీఁగడఁగె నింకను డాక్టరు నాకు భాస్కరా!
