ఎన్నం బుట్టదరిద్రుఁడ౯. శిరముపై నెంతేనిభారం బొకం
డున్నట్టిండను. పత్రిక౯నడపు టాయున్నట్టిభారంబు. దా
నిన్నే నాఁపను శక్యమైనవఱకు౯ నేమంబుగా భాస్కరా! ౨౪౫
ట్టెందుద. కెన్నిమందులొ యిడె౯ భిషగౌఘ. మనామయంబు పే
ర్మిందయసేయు దీవనుచు మిక్కిలియాశను నిన్నుఁగూర్చి నే
వందలపద్యముల్ రమణ వ్రాసితి. రోసితి లోన భాస్కరా! ౨౪౬
మ్యక్కృతమైన యౌషధములందునులేదు తలంప. మాయచే
ధిక్కృతులౌచు భూజనులు దీనినొ దానినొ మెక్కి రాళ్ళకు౯
మ్రొక్కి వ్రయప్రయాసలను బొందుచునుంద్రు వృథాగ భాస్కరా!
ప్రశమితబాధుఁ జెయఁగదె భాస్కర! నన్నని దీనతన్ భవ
ద్యశము ననేకధా పొగడి యైతిని వ్యర్థుఁడ. కాని కర్మమే
కుశలము దేనికి౯. పరులకు౯ ముడివెట్టుట భ్రాంతి భాస్కరా!
అనుభవితవ్య. మయ్యది యథార్థము. దీని నెఱింగియుండియు౯
మన మతిచంచలంబగుట మార్గముదప్పితి. నీదుసంస్తుతుల్
పొనరిచియుం బొనర్చి విఫలుండనె యైతిని నేను భాస్కరా! ౨౪౯
ఆగం బెవ్వరికేనుజేసితినొము న్నద్దానికి౯ మాఱు ప
ద్రోగం బిల్లు కలంచుచున్నయది. ఆరోగ్యంబు తద్దుష్క్రియా
యోగంబుండినదాఁకా గల్గ, దది యెప్డో నాకిఁక౯ భాస్కరా!
న్యక్కృతి. ఆమాయార్దితుఁడనై యిటులంటి. క్షమింపుమంటి. పై
మ్రొక్కుచునుంటి. అన్యులకు మ్రొక్కిన మ్రొక్కకయున్న నీకునే
మ్రొక్కకతప్ప. దంవహము మ్రొక్కనె సంధ్యలయందు భాస్కరా!
