బెదరున రక్తధారలు స్రవింపఁగఁజొచ్చె భయంకరంబుగా.
ఇదియును క్షోభపెట్టి కర మిప్పటి కిర్వదియేండ్లనుండి యె
య్యదియెదొ పీల్వఁ దగ్గినది. అద్దియు నీదయచేన భాస్కరా! ౨౮
య్యామము గొంతునుండి పయి కాగతమై నసదగ్గుతోడఁదా
యీమహి నమ్మివేయఁబకు చించుక బాధకు హేతువయ్యును౯
నామది కెక్కదయ్యె బలునాళులదాఁక నదేమొ బాస్కరా! ౨౯
దొమ్మిదవబ్దమందునన దూరుజ లెంతయు నావరించుడు౯
వమ్మయిపోయె మేల్తనువు. వానిని వాని భుజింప నీదయ౯
క్రమ్మఱ స్వాస్థ్యమేర్పడియె. కాని పురాస్థితిరాదు భాస్కరా! ౩౦
మూత్రమొ దాననుండి యణుమాత్రము మార్పునుజెందఁజొచ్చెఁదా
గాత్రము. పాటనంబునకుఁ గల్గెను లోపమొకింత. ఐనను౯
ధాత్రి భవ ద్ఘృణాబలమునం దనుయాత్ర కృతంబు భాస్కరా!
సంకటపెట్టి కొంతపడి చన్నవి తిన్న ఘనౌషధంబుల౯.
కింకరణీయతాజ్ఞుఁడను ఖన్నుఁడనై మనఁగొన్ని నాళ్ళకు౯
జంకి తమంతఁదామ యవి చన్నవి యందొకకొన్ని భాస్కరా!
వ్యక్తములైయొ కాకయొ వినాశము నొందుచువచ్చె వెండియు౯.
రస్తసమృద్ధమౌచు మెయి రాజిలుచుండిన యన్నినాళు లీ
ఉక్తవిధంబునం గృతమహో! తనుయాత్ర మదీయ భాస్కరా!
యే శయనించియున్నయవొ యెవ్వఁడెఱుంగును గాని మామకీ
నాశయముల్ ప్రజాసముదయంబునకుం దెలియంగఁజేయుచు౯
దేశముఁ జుట్టివచ్చుటకు దేహబలం బది యుండె భాస్కరా. ౩౪
