Jump to content

పుట:AarogyaBhaskaramu.djvu/18

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట ఆమోదించబడ్డది
4
ఉ|| ఆరయ ధర్మరాజు భవదాత్మజుఁ. డస్మదుదంతమంత వే

ర్వేఱుగ నచ్చఁజెప్పి సరవి౯ క్షమియింపఁగఁజేయుమయ్య. ఈ

నారకభీతి న న్విడిచిన ౯ మఱియొక్కటి విన్నవించుకో

పేరెములెత్తుచున్నయది పేశల మామకవాక్కు భాస్కరా! ౨౧

ఉ|| ఏఁదితొమ్మిదబ్దముల యీ డిపు డెన్న2ంగ నా.కిఁకెన్ని యేం

డ్లే బ్రదుకంగఁ గల్గినది యింతయెఱుంగ. చిరాయువీయఁగ౯

తాఁ బబు వంబుజాసనుఁడు. తద్విధి మన్చినయంతకాల మో

హో! బలహీనత౯ నవయకుండుటె కావలె నాకు భాస్కరా!

ఉ|| భాగ్యము భోగ్యము౯ మిగుల భాసిలవంచను చింతలేదు. న౯

యోగ్యుఁడటంచుఁ గొంద ఱనుచుండిరి. అంతియచాలుఁ గానిహా!

మృగ్యముసు మ్మనామయము. మేను రుజాభరితమ్ము. కాన నా

రోగ్యమొసంగుదాతవని రూఢిగ ని౯ భజియింతు భాస్కరా!

ఉ|| ఒక్కభవత్కళేబరమ యుద్ధరరోగయుతంబు గా. దిల౯

పెక్కురునున్నవారు పెదపెద్దతెగుళ్ళక యగ్గమై యటం

చక్కట! త్రోసిపుచ్చకయ. అత్యధికంబగుభక్తిఁజేయు నా

మ్రొక్కులనన్నిటిం గరుణ ముందు గ్రహింపఁగదయ్య భాస్కరా!

ఉ|| మ్రొక్కులకేమి? పెక్కురును ము౯ గృతపాతకులయ్యు నిట్టులే

మ్రొక్కుచునుంద్రు. నే నెవరిమ్రొక్కులటంచు గ్రహింతు?ఏరి యే

అక్కఱలంచుఁదీర్తునని యందువొ యేమొ. సురోత్తముండటం

చెక్కుడుభక్తి నిన్నె యజియ్ంచుచునుండు జనంబు భాస్కరా!

ఉ|| రుగ్యుతుఁ డెంచునౌ నిను. మరుత్సఖునిం ద్రవిణార్థి. ఇద్ది వై

రాగ్యసమేతులైన ఋషిరాజుల నిర్ణయ. మట్లగాన నీ

యోగ్యత నీక యున్నదని యొయ్యనఁ బెక్కురు ంరొక్కుచుండి రా

రోగ్యముఁగూర్చి. నేను నటు ంరొక్కుచునుంటిని భక్తి భాస్కరా!

చం||ఎనిమిదొ తొమ్మిదో సమల యీడుననుండఁగ మూత్రకృఛ్రమ౯

పెనుగద మొక్క డేరుపడి పెద్దయుఁబ్రొద్దును బాధపెట్టి పో

యినయది ముప్పదెన్మిదవయేట. తదర్థముగానె నేనిను౯

ప్రణుతియొనర్పుకుండినను ద్వత్కృపయే కత మందు భాస్కరా!