565
శ్రీనాథుఁడు
గీ. కాలకంధర ! యీశాన ! గరళకంఠ !
విసము మెసవినఁ గలుగునక్కసటు వోవఁ
గొమ్మ మేడూరికమ్మచకోరనేత్ర
పననతొనవంటితలము చుంబనము గొనుము.
ఇందు గరళము తిన్న చేదు పోవునట్లుగా మేడూరికమ్మపడుచుయుక్క తియ్యనిగోప్యాంగమును నాకుమనిభక్తాగ్రగణ్యుండు శివునికి హితబోధ చేయుచున్నాడు. మాంసము తినువాఁడయినను, ఎముకలను మెడను గట్టుకొని తిరుగఁడు కదా ! శ్రీనాథుఁడు జారుడే యైనను తన యిష్టదైవత ములనుగూర్చి యిటువంటి దూష్యములయిన బూతులఁ బ్రయోగింప సాహసించునా ! ఈ పుస్తకమునిండను గొంతుకూర్చొని ' భాగోతుల బుచ్చిగానికి' 'కుల్లాయెట్టితి' అని వ్యాకరణదుష్టములైన గ్రామ్యపద ప్రయోగములు కానఁబడుచున్నవి. కూరుచుండి, భాగవతులు, పెట్టితి, అనుటకు మాటుగా సకలక్షణవేత్తయైన శ్రీనాథుఁడు కూర్చొని, భాగోతులు, ఎట్టితి, అని యవలక్షణ ప్రయోగములు చేయునా ? ఇందలి కడపటి దైన ' యెట్టితి ' యనుచోట • 'పెట్టితి ' యని పెట్టి, ' కుళ్ళాయ ' కు ' కుళ్ళా ' యన్న రూపాంతర మున్నందున సాధు ప్రయోగముగాఁ జేయవచ్చును.
లయగ్రాహి. బంగరపుచెక్కలఁ జెలంగు చవుకట్టులమె
ఱుంగు బలుచుక్కలపయిం గినిసి జంగల్
చంగునఁ గోనన్ సరిగ రంగు గలకుట్టుపస.
కంగులఁ గడల్కొనిన యంగిపయి దోర
త్నాంగదము కుంకుమతరంగముల గుప్ప జిగి
పొంగుబురుసాపని బెడంగు గల కుళ్ళా,
నింగికిఁ దళత్తళ లొసంగ నతఁ డంత నృప
పుంగవుహజారమునకుంగదలి వచ్చెన్. అ. 2
అని రాజవాహనవిజయ ప్రయోగము.
