పుట:2015.392383.Kavi-Kokila.pdf/70

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది

షష్ఠాంకము ] సీతావనవాసము 67

నాబుజ్జికూనా, నీవుపోయి నీతల్లి పాలు త్రాగుము. [వదలిపెట్టును.]

కుశు : మునిబాలకులు మనలను వదలిపెట్టి పరుగెత్తిరి చూచితివా ?

లవు : అన్నా, వారుతల్లితో యేమేమొ చాడీలు చెప్పుదురు. మనముకూడ వెళ్లుదము రమ్ము.

కుశు : అవును! కదలుము.

[నిష్క్రమింతురు.]

__________

తృతీయ స్థలము : వాల్మీకి ఆశ్రమము.

__________

[సీత ఱాతిబండపైఁ గూర్చుండియుండును.]

సీత : అకటా ! బిడ్డలారా, యీమందభాగ్యురాలి కడుపున నేల పుట్టితిరి ? రఘుకులాలంకారుని యంకపీఠమునఁ గూర్చుండి ముద్దులొసఁగు భాగ్యమునకు దొలంగి యీనట్టడవులఁ దాపసబాలురతోఁ గ్రుమ్మరునట్లు విధి మీనొసట వ్రాసెనా?

                     జలధి పరీత భూవలయ శాసనకర్తకుఁ బుత్రులయ్యు ము
                     ద్దులసుతులెట్టి సౌఖ్యపరితోషము లొందక మౌనియాశ్రమం
                     బుల ఫలమూలము ల్గుడిచి భూషణముల్ కయిసేఁతలేక ప
                     ట్ట లజినముల్ ధరించి యకటా ! సమిధల్ గొని తెచ్చుటాయెనే?

అంధకారమయమైన యాకాశమున నక్షత్రద్వయమువలె బాలకుల సుందర వదనారవిందములు నాకుఁ గొంతయానందము గలిగించుచున్నవి. మొలబంటి దు:ఖమున మోకాలిబంటి సంతోషమనునది యిట్టిదే కాఁబోలు