66 కవికోకిల గ్రంథావళి [షష్ఠాంకము
మాండ : మేము మాట్లాడిన మీకు ఎగతాళిగనున్నది.
కుశు : తమ్ముఁడా, వీరు ధైర్యవంతులు. వీరితో చర్లాటము లాడఁబోకుము.
లవు : [ఒదుగుచు] సానందా, యీసింగముబారినుండి మమ్ము రక్షింపుము.
సానం : ఏమీ మమ్మెత్తిపొడిచెదరా ? మేము పిఱికివార మనుకొంటిరా? మా తల్లిదండ్రులు నిగ్రహానుగ్రహశక్తిమంతులు - శాపప్రయోగ దక్షులు !
కుశు : ఊ - ఊ! మాకు భయమెత్తుచున్నది. చీమలపుట్ట చూడు దాగుకొంటాము.
లవు : [నవ్వుచు] మాతాత ముత్తాతలుగూడ రాజ్యాలేలిన ప్రజ్ఞావంతులే!
మాండ : సానందా, నీవిఁక మాటాడక రమ్ము; అడవిమేఁకల పాలు ద్రావి వీరికి పొగరుపట్టియున్నది. వాల్మీకిపాదులవారి యాశ్రమమునకుఁ బోయి మనపయి సొడ్డులేకుండ వీరితల్లితోఁ జెప్పుదము.
సానం : అవును. పోదము పద.
[నిష్క్రమింతురు.]
లవు : అన్నా, తల్లిసింగమును తరుమగొట్టుము. ఈ చిన్నకూనను ఆశ్రమమునకుఁ దీసికొనిపోయి నివ్వరియన్నముపెట్టి సాకుదము.
కుశు : పాపము! ఆకొదమను విడిచిపెట్టుము. దానితల్లి యూరకే నీతట్టు చూచుచున్నది. మనతల్లిదగ్గఱనుండి మనలను బలవంతముగ వేఱుపఱచిన మనకును అమ్మకును ఎంతకష్టముగ నుండును.
లవు : అన్నా, మృగాలకుఁ గూడా అంతేనా ?
కుశు : అవునవును.
లవు : అట్లయిన వదలిపెట్టెదను. [కూనను ముద్దుపెట్టుకొనుచు]
