16 కవికోకిల గ్రంథావళి [ద్వితీయాంకము
[మునులు ప్రవేశింతురు.]
మునులు : త్రైలోక్యభద్రా రామభద్రా, దీనశరణ్యా, రక్షింపుము, రక్షింపుము !
రాము : మునీంద్రులారా, స్వాగతము !
లక్ష్మ : ఋషిపుంగవులారా, యభివాదనములు.
శత్రు : తాపసులారా, వందనములు.
వసి : రామరాజ్యమున గుశలమేగదా తాపసోత్తములకు ?
మునులు : ఇవిగో ! మా కుశల నిదర్శనములు. [వస్తువులుంతురు.]
శత్రు : [నిరూపించి] భగ్నకమండలములే యివి !
లక్ష్మ : ఇవి త్రుటితాక్షమాలికలు; ఇవి వల్కలాజిన ఖండములు - ఋషీశ్వరులారా, ఏల యీ తాపసవస్తు ప్రదర్శనము ?
ముని : [కోపముతో] రక్షోదుష్కార్య భగ్నావశేష తాపస వస్తుప్రదర్శన మనిన సార్థకముగనుండును.
రాము : ఏమి యీవిపరీతము ?
వసి : రామరాజ్యమునఁగూడ రాక్షస బాధయా ?
లక్ష్మ : రాక్షసుల గర్వమింకను శేషించియున్నదా ?
రాము : మునీంద్రులారా, యీ యాసనములపైఁ గూర్చుండుఁడు.
1 - ముని : రాజా, మాకేల యీ యాసనములు ?
2 - ముని : రామచంద్రా, మేమిప్పుడే గోడ కుర్జీలుగూర్చుండి దిగివచ్చితిమి.
3 - ముని : మహారాజా, మా గడ్డముల పీచుత్రాళ్ళతో గుదియఁ గట్టఁబడి రేయుంబవలు కదలమెదలలేక కుంచితాంగులమయి, పుణ్యవశమున విడిపింపఁ బడిన మాకు నిలుచుండుటయే సౌఖ్యము.
రాము : అయ్యో ! యెంతకష్టము !
శత్రు : ఔరా ! రాక్షసాధముల దుష్కార్యము లెట్లు మేర మీ
