పుట:2015.392383.Kavi-Kokila.pdf/14

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట ఆమోదించబడ్డది

ప్రథమాంకము] సీతావనవాసము 11

చుండును. ఆ బంగారుజింక యెంతపని చేసినది ?

                     కనకమయమైన హరిణంబు గఱికబయలఁ
                     గ్రేళ్లుదాఁటుచుఁ గొమ్ముల గీటుకొనుచుఁ
                     జిక్కిచిక్కక యల్లంతఁజేరి బెదరి
                     చూచు మురిపెంబు చిత్తంబు సొచ్చివిడదు.

అయ్యో! ఆర్యపుత్రా, యింతవఱకే నీసందర్శనము. సన్యాసివేషమున - హా ! యిఁక నుడువఁజాలను, పవిత్ర చరిత్రుఁడగు లక్ష్మణకుమారుని నిర్హేతుకముగఁ దూలనాడిన ఫలము తత్క్షణమే యనుభవించితిని.

ఊర్మి : అక్కా, యెందుకీ కర్ణకఠోరవృత్తాంతము ? [స్వగతము] నేనేల దండ కారణ్య వృత్తాంతము నెత్తితిని ?

సీత : న న్నారక్కసుని బారినుండి రక్షించుచుటకు నిజప్రాణ పరిత్యాగము గావించిన మహాత్ముఁడు పక్షిరాజు జటాయువు నా తలఁపునకు వచ్చుచున్నాఁడు.

                     సురరిపుబాణపాతములస్రుక్కియునెత్తురుగ్రక్కియున్ మహో
                     ద్ధుర గరుదంచ లానిల విధూత విమాను నొనర్చి రావణున్
                     ఖర నఖరాగ్ర కుంచికలఁ గండలు దొల్చుచు నెట్ట కేలకున్
                     దురమునఁ గూలె దుష్టవిధి దోడ్పడమిన్ ఖగవర్యుఁ డక్కటా !

ఇదే యాశాభంగపరమావధి ! ఇదే దండకాంత్యదర్శనము ! ప్రాణేశ్వరా, రక్షింపుము ! రక్షింపుము ! [మూర్చిల్లును]

ఊర్మి : [దు:ఖముతో] అయ్యో ! యిఁక నేనేమి సేయుదును ? అక్కా, అక్కా.