34
శంబుక వధ
నింతకు మున్న నార్యులు కూడి బ్రహ్మత్వము గడియించి నట్లు విన్నా
రము. శంబుకుని వాక్యముల యందు మతద్రోహబుద్ధి యున్నట్లు
కన్పట్టదు.
వ:- రామచంద్రా ! పొర బడు చున్నాడవు. నీవు చెప్పునది కృతయుగ
మునాటి కథలు.
శ్రీ:- అయ్యా ! యుగభేదముచే స్వత్వము కూడ మాఱునా ?
వ:- దానికింకను సందియ మేల ?
శ్రీ:- అట్లయిన నీవిషయమున దీర్ఘ విచారణము " జేయ వలయును.
అనాలోచితముగా గార్యములను జేయఁజూలము. క్షమింపుఁడు
హ:- (తనలో) శ్రీ రామభద్రుఁడు సత్యము: నేపల్కు చున్నాడు.
శ్రీ:- (ఆలకించి,) ఎక్కడ నుండి యో రోదన ధ్వానములు వినవచ్చు
చున్నవి.
ద్వా.పా:- (ప్రవేశించి) బ్రాహ్మణు-కొక్కఁ డాక్రందనము జేయుచు
మొగసాలకడ నిలువంబడియున్నాఁడు. ఏమి సెలవు ?
శ్రీ:- వెంటనే లోనికిఁ గొనిరమ్ము,
ద్వా: చిత్తము (నిష్క్రమించును) (బ్రాహ్మణుడొక్కడొక్క బాల
శవంబుతో బ్రవేశించి యాత్రముతో రామునుద్దేశించి)
బ్రా: చం||ఇనకులవర్యు డొరఘున, కేంద్రునిదొట్టియు నేటి దాకనున్
జనకులుగల్గ బుత్రకులు • చచ్చుటగానము నీతలాటమం
దున ఘటియిల్లె గారణము • తోఁచదు శూద్రుఁడెవండో యెచ్చటో
తనమత ధర్మముల్ విడచి , తప్పుపధంబునఁ బోవఁబోలెడిన్
ఉ|| ఓరఘు రామ!కట్టెదుట • నున్నది బాలశవంబుఁ జూడు మీ
పాఱుల బ్రోవలేని, నర • పాలకు 'లేటికి ! మీదుపూర్వులె
