శంబుక వధ
(ఉత్తరరామచరిత)
ద్వితీయాం క ము
.
-:0:-
జవాబు
సాకేతపురము, రఘుఘంటాపధము, గ్రహణగృహము.
(అఱగుపై నాకులు కుట్టుకొనుచు 'సోమయూజీ కూర్చుండును.)
సో. యా:-వసే, వసే ! యేమిటి యారొద ! ఎల్లప్పుడు పదిమంది
వేదపాఠముఁ జేయుచున్నట్టు లిల్లంతయు మాఱుమ్రోగు
చుండును.
సో. దే: ఎప్పుడు నన్నొక్క టేవిధముగా నాడిపోసికొనుచుందురు.
చైనులుగారునచ్చి మీ రెక్కడనున్నారని యడుగగా
జెప్పుచుంటిని. దానికింత బ్రహ్మాండముఁ జేయుచున్నారు.
సో. యా:- అట్లాచెప్పు. అదియాసంగతి? స రే.
చై:- (పవేశించి) సోమయాజులుగారూ ! అరుగుమీఁదఁ గూర్చున్నారా !
ఏమిచేయుచున్నారూ యిచ్చట ?
సోయా:ఓహో ! చైనులు గారా ! దయచేయండి, ఏమిచేయుట
లేదండి. ఇంటిలోని పోరుపడ లేక నిస్తళ్లుఁగుట్టుచుంటి. ఈ వయ
స్సున నేపనిఁ జేయఁ బోయినను గష్టముగ నేయుండును.
చై:- (ఒక చేతితో నేలనాను కొనుచు నాత్రముతో) కొంపలన్ని కొట్టి
కొని పోవుటకు సంసిద్ధముగా నున్నయప్పుడు మీకీశాంత మెక్కడ
