'గున్నయ్య' గారికేనండి అని చీటీ ఇచ్చాడట. మా ఆవిడ ఆ చీటీ విప్పి చిరునవ్వు ముఖంతో అది చదవడం అభినయించి,
"మాకే! ఇక్కడికే! లోపల పెట్టు పట్టుగొచ్చి! ఆ పేరు మా యింటాయన చిన్నప్పటి ముద్దుపేరు! ” అని వాడితో చెప్పి, అవి యింట్లో పెట్టించి, వాడికింత ఊరగాయిపడేసి ఇంత మజ్జిగ దాహంయిచ్చి, దెయ్యాల్లాగ మిరియమ్మా వాళ్లూ వచ్చిపడకుండా వాణ్ణి తరిమికొట్టేసిందిట. నేను వచ్చింతరవాత ఇదంతా మా ఆవిడ నాతో చెప్పగానే, వాళ్ళకి తెలిసినా కూడా తగదా లేకుండా మా ఆవిడ వ్యవహరించి నందుకు నేను తెగ ఆనందించి, తెగ నవ్వుకుని ఆవిడ ప్రజ్ఞ తెగ పొగిడి, స్వజనవిషయం అయినా తప్పనిసరివల్ల చాలా మెచ్చుగున్నాను. ఒకనాడు ఈ మధ్య నేను ఇటూ అటూ తిరిగి ఇంటి కొచ్చేసరికి మిరియమ్మ డోక్కుంటోంది. ఏమిటని కనుక్కుంటే వేవిళ్ళు అని తేలింది. సరే, మరిఆఖరు. మనం ఆత్మగౌరవం నిలబెట్టుగోడానికి ఇంతబాధా పడుతూంటే వాళ్ళ ఆధిక్యత ఖాయపడడానికి దేవుడుకూడా సంకల్పించాడు కాబోలు అని నాకు దిగులు పట్టుగుంది. పిల్లాణ్ణాంటే, తెచ్చాంగాని, ఇవెల్లా! నేనిల్లానే ఒకనాడు ఆలోచిస్తూ కూచుని ఉండగా, మా ఆవిడా డోక్కోడం మొదలెట్టింది. వెళ్ళిచూస్తే రాగి చెంబుని చిలుంఅరగతీసి నోట్టో పెట్టుగున్నానంది. ఆవేళకి మా ఆవిణ్ణి అంతటితో ఆగమని, అది ప్రాణాపాయం అని ఆవిడతో చెప్పి మర్నాడు ఒక కాకి ఈక తెచ్చి అది గొంతిగలో తిప్పుగుని డోక్కోడం అభినయించమని ఆవిణ్ణి ప్రార్థించాను. ఆవిడ అల్లానే చేస్తోంది. వాళ్లిద్దరి రోగాలూ చప్పగా కుదిరాయి. కాని, గుండెలు బద్దలుచేసే పిడుగుపడ్డట్టు, గుండయ్యకి మూడువేలు లాటరీలో కొట్టుకొచ్చింది ఒక్కమాటుగా! మా ఆవిడ మంచం పట్టి, “మనకి మన ప్రాణాలు నిలవాలీ అంటే ఈ మాటు లాటరీలో మీ పేరు మోగాలి” అంది. నేను తక్షణం లాటరీ అధికారుల్తో మాట్టాడాను. సొమ్ము అడక్కుండా ఉండి, ఆదివ్యయం నేను భరించే షరతుకి, లాటరీ నాకే వచ్చేటట్టుగా కార్యక్రమం నడపగలం అని వాళ్ళు అన్నారు. ఆఖర్చు మొత్తం మొదట్లో 'వెయ్యి' అని అన్నా చివరకి అయిదు వందలు అని స్థిరపరిచారు. నాకు రెండెకరాల భూమి ఉంది. అది అమ్మి వాళ్ళకి అయిదు వందలూ ఇచ్చేశాను. లాటరీ ప్రతిఫలం రేపో మాపో రావాలి. పోటీకుంకలవల్ల ఆత్మగౌరవానికి భంగం వచ్చేటప్పుడు అష్టకష్టాలూ పడవలిసొస్తే పణ్ణూపడాలి, పడుతూనూ ఉన్నాం. అయినా సరే, పై పెచ్చుట, తప్పు మాదిట!!!
- జూలై, 1939
భమిడిపాటి కామేశ్వరరావు రచనలు - 1
161
హాస్యవల్లరి
