| క. |
భూవరులు వారి నెప్పుడు, భావింతురు తన్మనఃప్రభవ యైనయశో
దావినుతాహ్వయ గన్నియ, యావిశ్వమహత్తుపత్నియై కడుఁబేర్మిన్.
| 123
|
| వ. |
దిలీపాభిధానుం డయినమానవపతిం గనియె నతని తురంగమేధంబునం దృప్తులైన
భూదేవత లితండు లోకపావనుం డీయజమానుం జూచినవారికి నిమ్మహాత్ముతోడ
నవబృధస్నాతులైనవారికి నక్షయస్వర్గం బగు ననువాక్యంబు లుగ్గడింతురు.
| 124
|
| సీ. |
పులహనందనుఁ డగుభూరిపుణ్యుఁడు కర్దమప్రజాపతికి నాత్మజులు వసువు
లనుపేరిపితరు లుదాత్తతేజులు గామదము లనఁబరఁగు లోకములయందు
వెలుఁగొందుదురు వైశ్యకులమున కర్చనీయులు వారి మనసున నుద్భవించి
కన్నియ నహుషునిగాదిలిదేవియై [1]వైధాత్రి యనునది వసుమతీశు
|
|
| ఆ. |
నయ్యయాతిఁ గాంచె ననఘ హిరణ్యగ, ర్భాత్మజాతుఁ డైన యవ్వసిష్ఠ
సుతులు వేఱె కలరు [2]సుకలాఖ్యపితరులు, వారు శూద్రవర్ణవంద్యు లెందు.
| 125
|
| క. |
మానసము లనం బరఁగిన, మానితలోకములు వారిమహితపదంబుల్
మానససుత వారికి రే, వానది పురుకుత్సధరణివరుభార్య మహిన్.
| 126
|
| వ. |
పితృగణంబుల రూపంబులు లోకంబులు వినియోగంబులు వేర్వేఱ వివరించితిఁ
బితృసమారాధనంబు సర్వయుగసాధారణంబు.
| 127
|
| క. |
పితృవిధి యెక్కుడు విను దై, వతకార్యముకంటె దివిజవరదానవసి
ద్ధతపస్వితతికిఁ బూజ్యులు, పితరు లనుచుఁ జెప్పు శ్రుతు లభిన్నప్రతిభన్.
| 128
|
| మ. |
సుతసౌభాగ్యజయాయురర్థసుఖితాశుద్ధిక్షమావైభవ
స్మృతివిద్యావినయాదిసర్వశుభమున్ జెందించు వైరాగ్యసం
యుతవిజ్ఞానము మృత్యుమోచనమహాయోగంబుఁ గైవల్యక
ల్యతయుం జేయుఁ బితృప్రయోజనఫలం బల్పంబె యూహింపఁగన్.
| 129
|
పితృదేవతాసమారాధనఫలవిశేషప్రభావము
| సీ. |
స్వర్గకాములు పితృవర్గంబు గొనియాడి యిహలోకసుఖలీల లెల్లఁ గాంచి
మౌక్తికమాణిక్యమరకతమయములై యమరుకాంచనవిమానములు వచ్చి
హంససారసమయూరాభియుక్తంబులై తముఁ గొనిపోవ గంధర్వగీత
లప్సరోలాస్యంబు లనిమిషసిద్ధచారణకీర్తనంబులు రమ్యములుగఁ
|
|
| తే. |
జని యనేకమనోరథసంప్రణీత, వివిధవిషయానుభవములఁ దవిలి పెక్కు
యుగసహస్రము ల్విహరింతు రూర్ధ్వలోక,పదము లెన్ని యన్నింట నొప్పిద మెలర్ప.
| 130
|
- ↑ వైరాజి యన నది; వీరాజి యమనది వీరవర్యు.
- ↑ సకలాఖ్యపితరు లనునది సంస్కృతమున లేదు.
