| వ. |
ఆర్ద్రునకు యువనాశ్వుండు జనియించె యువనాశ్వునకు శ్రావస్తుఁడు పుట్టి [1]శ్రావ
స్తి యనుపురంబు నిర్మించెఁ దత్తనూజుం డగుబృహదశ్వుండు కువలయాశ్వుం
గనియె నతండు పుత్రపౌత్రశతవంతుండైనపిదకు నాత్మీయవిభవంబు [2]తత్పుత్రుల
కిచ్చి తపోవనంబున కరుగ నున్న [3]నుదంకుం డను బ్రహ్మర్షి వచ్చి యిట్లనియె.
| 25
|
కువలయాశ్వుండు దుందుండను రాక్షసునిం జంపిన ప్రకారము
| సీ. |
మధువను నసుర కాత్మజుఁడు క్రూరుఁడు దుండుఁడను దానవుఁడు మదీయాశ్రమంబు
చేరువ నంభోధితీరవాలుక బిలమునను నిద్రించి పెల్చనను నేఁట
నొకమాటు నిడుదయూ ర్పూర్పంగ మంటయుఁ బొగలుఁ బెంధూళితో నెగసి నభము
గప్పు [4]నావనభూమి కంపంబు సప్తవాసరములు ఘోరమై పరఁగు నధిప
|
|
| తే. |
యోర్వరాదు [5]మా కయ్యెడ నొక్కమాక, కాదు సర్వభూతములకుఁ గరము బాధ
యట్లు గావున నవ్విబుధారిఁ దునిమి, వెండి చనుము తపంబు గావించుపనికి.
| 26
|
| వ. |
అమ్మహాదైత్యు వధియింపం బూనువానికి నాత్మీయతేజంబున నాప్యాయనం
బొసంగి జయంబు గావింతు నని నారాయణుండు నాతో నానతిచ్చె నీవు దక్క
నెక్కటి వానిం బరిమార్ప నమరులయందును శక్తుండు లేఁ డట్లు చేయు మనిన
నన్నరేంద్రుండు.
| 27
|
| క. |
విను శస్త్రసన్యాసం బే, నొనర్చి తపమునకు దీక్ష నొందితి నింకన్
జనునే [6]క్రౌర్యంబు భవ, ద్వినియుక్తియుఁ జెడక యుండువిధ మొనరింతున్.
| 28
|
| వ. |
అని తదాజ్ఞాకరణంబునకుఁ బుత్రసమేతుం డగునాత్మజాతు నప్పగించి యప్పరమ
తపస్విచేత ననుజ్ఞాతుండై యాతం డరిగెఁ గువలయాశ్వుండు నుదంకు
మున్నిడుకొని కొడుకులతోడ ససైన్యంబుగా రక్కసుపై నడచె నప్పుడు.
| 29
|
| ఉ. |
ఈతఁడు దుందునిం దునిమీ యెల్లజగంబుల దుందుమారవి
ఖ్యాత[7]పదైకభాజనత నందెడు నంచు దివంబునన్ సుర
వ్రాతము వల్కుచుం గుసుమవర్షము దుందుభిస ప్రణాదమున్
బ్రీతి ఘటించుచుండె మునిబృందము సమ్మదమందె నెంతయున్.
| 30
|
| క. |
వారిజనాభునితేజం, బారాజోత్తమునియాత్మ యం [8]దొలయఁగ ఘో
రారిజయహేతుభూత, స్ఫారవికాసమయి యతనిభావం బలరెన్.
| 31
|
| వ. |
అట్లరిగి యమ్మహాతేజుండు తనూజులం బనిచి సముద్రసికతాఖననంబు సేయించి
తన్మధ్య సుప్తుం డగుదనుజుం గదిల్చె నంత నమ్మహాసురనాసానేత్రవదనంబుల
వెలువడి యుదీర్ణదహనజ్వాలాజాలంబు భూపాలపుత్రులు మువ్వురఁదక్క ననేక
సహస్రంబుల భస్మీకరించి విస్మయావహంబై కదియ నతండు తనయోగవిద్య
వలన సప్రమేయంబగుతోయంబు నుత్పాదించి యాకృశానుం బ్రశమితుం జేసి
|
|
- ↑ శ్రాబస్తి
- ↑ తద్వంశంబున నునిచి
- ↑ నుత్తంకుం
- ↑ ఁగానన
- ↑ మా కయ్యెడు నొప్పు మాత్ర
- ↑ కార్యంబు
- ↑ విధైక
- ↑ దెలియఁగ
